2012-12-15

Een samenvatting!



Zaterdag 8 december 2012. Tegen 14.00 uur  worden wij wakker in de witte wereld van Backabro, Dalarna, Zweden. Een beetje gedesoriënteerd na de lange reis maar het uitzicht maakt alles goed. Sneeuw over een bergachtig terrein, de zon schijnt en waar we lange tijd enkel de foto’s van hadden is nu werkelijkheid. We lopen wat rond en pakken de aanhangwagen uit. Het bed van farmor moet in elkaar gezet worden en de zaken voor de eerste dagen over de huizen verspreidt.  Karin (vorige eigenaar van het huis) komt even poolshoogte nemen. Een prettig weerzien. We kunnen het (al lang) prima met elkaar vinden. ’s Avonds valt de stroom uit door een elektrisch kacheltje die de reis blijkbaar niet heeft overleefd. Beide huizen zitten voor 50% zonder stroom. De stoppenkasten zijn snel  gevonden maar die zien er prima uit… wat nu… Karin gebeld. Er zit achter de lillstugan nog een stoppenkast… achter? Waar dan. Na nog een keer bellen blijkt de kast buiten te zitten! Zonder slot… De zekering is gauw vervangen en alles doet het weer. Vreemd hoor, zo’n kast buiten. Kan een onverlaat zomaar je stroom afsluiten!

Zondag 9 december  2012 gaat op aan het monteren van verlichting, het uitzoeken van de meegebrachte zaken waar we het mee moeten doen tot de containers er zijn. Een beetje rondstruinen over het terrein en in de schuren waar we allerhande dingen vinden die daar al honderd jaar schijnen te liggen.

Maandag 10 december 2012, de eerste container wordt gebracht. De chauffeur komt helemaal uit Stockholm (wij dachten dat de containers in Gävle aan land zouden komen) en staat even te twijfelen of hij de container op de aangegeven plek kan afzetten. Als ik begin over dat het bekend is dat Zweedse chauffeurs overal kunnen komen met hun combinatie (ik zag de bui al hangen) vraagt hij of ik zand heb. Tuurlijk zeg ik (er staat één emmer zand in de schuur) en anders zet ik mijn Land Rover wel klem tegen een boom en lier ik je met een klapblok (20 ton) wel terug naar de weg. Ik win en hij rijdt! Op de aangegeven plek zet hij hem af en hij komt op eigen kracht en één emmer zand weer bij de weg. Nog een kop koffie met pepparkåkar , jaja, wij weten hoe het hoort ;-) en we kunnen de deuren openen.

Dinsdag 11 december 2012, de tweede en derde container worden gebracht, de chauffeurs willen geen koffie en na een hand en “kör försiktigt” kijken we aan tegen 3 containers met rotzooi die we de weken ervoor hebben ingeladen… Om nou te zeggen dat onze handen jeuken…

Woensdag 12 december  2012. We gaan kijken op de school waar Douwe en Annabel naar toe zullen gaan, Toftaskolan. In Toftbyn, een paar kilometer van ons vandaan. Het is Lucia op school, speciale schoolvoorstelling want Lucia is op 13 december!, en wij maken gebruik van de gelegenheid om maar direct mee te doen met wat in Zweden een onontkoombaar fenomeen is.  We worden zeer vriendelijk ontvangen (iedereen heeft natuurlijk van Karin al lang over onze komst naar Zweden gehoord) en de voorstelling door de kinderen gaat precies zoals het hoort! Daarna is het fika en maken we kennis met een hele stroom mensen waarvan we de namen direct weer vergeten. De voornamen wel te verstaan want verder heet iedereen hier Haglund… Wij wonen dan ook te midden van de Haglund-clan, tenminste, zo omschreven wij het. Wat een beetje zure lach tot gevolg had want ‘clan’ heeft natuurlijk geen positieve associatie. Oppassen met de grapjes dan maar… die Hollanders ook J
Afijn, Annabel wilde gelijk op school blijven, Douwe wilde er nog een weekje over slapen… Afgesproken wordt dat ze vrijdagochtend beginnen. Douwe zou anders alleen mee moeten naar een dependance in Sundborn en dat vinden we, gezien de talenkennis, een beetje teveel van het goede. Er moet ook iemand bij farmor blijven.

Donderdag 13 december 2012. Een bezoek aan Jip’s school in Svärdsjö staat op het programma. En het openen van een bankkonto, wat met enkel een organisationsnummer niet eenvoudig lijkt. Gelukkig heeft de bank ook een afdeling met fictieve klanten, geld is geld nietwaar? Internetbankieren, eeuh, nou, eh, tja, vooruit dan maar. Zo, ook weer geregeld. Toch wel makkelijk als je lite grand Svenska kunt en de employé wil graag laten merken dat hij Engelska kan.

 Op Jip z’n school weten ze van niks. Logisch want we hebben pas drie maanden geleden alle formulieren opgestuurd, Svenska logisk… Gelukkig is daar Pelle, die Engels kan en dus zal het met Jip z’n communcatieve vaardigheden (Hij begrijpt nu waarom we zo achter z’n Duits en Engels aan zaten, hij zal het deels van z’n meertaligheid moeten hebben hier). Hij begint volgende week maandag met de lessen.
 Zo hebben ze voor de kerstvakantie 4 dagen kunnen snuffelen en weten ze waar ze in het nieuwe jaar beginnen. Vi hoppas!

’s Avonds (om 4 uur dus J) nog even telefoons ingekocht bij Telia. Nou, even. Falun is 17km rijden. We leren al aardig om de boodschappen te combineren! Kunnen we allemaal Zweeds bellen en gebeld worden. Een abonnement kan pas over 8 maanden dus eerst een tijdje prepaid, who cares? Ook internet is lastig. We moeten allerhande papieren kopiëren om te bewijzen dat we hier wonen en dat het huis ons bezit is. Dan zal Telia de vaste internet verbinding leveren en kunnen we allemaal weer online. Nu gaat het met een prepaid stick. Moeten we naar de ICA om op te waarderen… Even een paar kaartjes vooruit kopen. TV hebben we ook nog niet. Luiheid… want de digikastjes liggen al lang klaar. Voor mijn moeder hebben we Hollandse TV, dat heb ik ook nog niet aangesloten. Naar de sneeuw kijken is wel zo rustgevend.

Vrijdag 14 december 2012. Annabel en Douwe zijn naar hun nieuwe school geweest. Yvonne is mee gegaan voor de communicatie. Het blijkt dat Douwe zich best kan redden met het beetje Engels dat hij in Nederland al heeft geleerd. Annabel kan op een paar f woorden na eigenlijk geen Engels, dat is een probleem. Ze leren allebei snel, dat komt wel goed. En het 'middag' eten op school was een ware belevenis. Grote rauwkostschotels, gestoomde vis en potatis. Ze zijn helemaal om!

's middags staan er twee jongetjes voor de deur, of Douwe kommer leka... En gewapend met sleeën zijn ze de hele middag druk bezig. Hoezo taalprobleem... Met een paar woordjes Engels en handen en voeten gaat het ook. Eind van de middag zijn ze er weer, of ze binnen mogen komen. Tuurlijk, Douwe är uppe. Okej, tack!

De stroom is ook uitgevallen. Oorzaak is waarschijnlijk een Nederlandse haspel die niet bestand is tegen -20. Zal wel gescheurd zijn en als er dan sneeuw in komt… Gelijk maar twee Zweedse haspels gekocht! Verder hadden we nog wat zakken met strooizout meegenomen (als je 3 containers hebt maakt dat ook niet meer uit). Dat mengsel blijkt voor Hollandse winters te zijn…
’s Avonds keihard op m’n rug gegaan, zag even sterretjes dubbel. Hoe kan dat nou… o, ik zie het al (snel even) Nederlandse laarzen aangedaan ipv mijn Zweedse bergschoenen…

Zaterdag 15 december 2012. Vandaag MOET ik pellets halen. Hoewel het nu -4 is (vriest het wel eigenlijk…) en vedspis en kakelugn het makkelijk aan kunnen toch maar voor zeker gaan want die elektrische radiatoren vreten stroom!



4 kommentarer:

  1. Zo te zien zijn jullie al hard aan het werk op jullie nieuwe plekje. Heel veel succes met alles en geniet van jullie nieuwe omgeving!

    SvaraRadera
  2. Hej hej, välkommen hemma i Sverige!
    Wij wonen nu bijna 2 jaar hier (omg Bollnäs)) en ik wil nooit meer terug ;)
    Klein tipje: met dit weer en zoveel sneeuw kom je niet ver met zout. Elke dag je paadjes schuiven en stampen en dan grus erop strooien (kleine scherpe steentjes). Verkrijgbaar bij tuincentra, bouwmarkten etc. Wij halen het bij Karlsson (maar die moet dan maar net bij je "in de buurt" zitten. Volgend jaar op tijd inslaan, want het kan zo maar schaars worden als het weer zo is. (en droog wegzetten zodat het niet aan elkaar vriest)Veel succes en sterkte met het uitruimen van de containers!

    SvaraRadera
  3. Probeer de pallets ergens lokaal te halen, beetje rond vragen aan de buren ofzo. Hier in Filipstad is er een boertje die in pallets en hout handeld, scheelt een hoop geld. Zoals ik al eerder aan jullie schreef, wij hebben hier onze draai gevonden. We zijn hier sinds mei. De jongens willen nooit meer terug, hier genieten we papa en mama zeggen ze dan. Veel succes met het uitpakken.

    SvaraRadera
  4. In het voorjaar laat ik wel een paar ton grus onder de schuur dumpen, blijft het lekker droog. moet ik wel eerst de vooroorlogse sleeën en andere antikiteiten weghalen... Mijn overbuur weet waar je goedkoop spullen kunt halen, nu even bij byggmax gehaald, was volgens hem zeer redelijke prijs, en anders weet de broer van de vrouw van zijn zus het, afijn je begrijpt zonder familie redt je het hier niet! Morgen ga ik een snöslunga kopen, 100 meter schuiven is teveel van het goede!

    SvaraRadera