Geen kerstgedachte

Foto's bedriegen...

Voor iedereen die bij het zien van de foto hierboven denkt dat we hier lekker in de sneeuw zitten even een paar foto's van de afgelopen 3 dagen. Zo gaat dat hier, vanochtend regende het zelfs. met gevolg dat het nu weer spekglad is hier en daar!

De kans bestaat dat het er morgen weer als hierboven uitziet want hoewel de kinderen hard geholpen hebben (wat het moet worden weet ik niet) is de sneeuw vandaag al vanzelf weer voor een groot deel verdwenen. Ze verwachten maandag nog wat sneeuw (3,4 cm) en zo zouden we toch een witte kerst kunnen krijgen, aan de temperatuur zal het niet liggen, die gaat alleen nog maar omlaag met de meerdaagse verwachting hieronder!

 

De foto bovenaan dit blog is van begin 2013, toen lag er inderdaad een hele dikke laag.

Een nieuwe keuken

Onvermijdelijk in ons geval: een nieuwe keuken. Niet dat de huidige niet goed is maar deze is toch wat sleets hier en daar. Nou ja vooruit, het hangt een beetje aan elkaar... En het vriest in de kasten dus de isolatie achter en onder het keukenblok is nihil. De kasten zijn van IKEA. Op zich niets tegen IKEA, daar zijn we al jaren aan gewend, maar we wilden eigenlijk wel echte Zweedse kasten in onze keuken. Maar hoe ziet dat er uit? De keukenkastencultuur in Zweden is deels gelijk opgegaan met de trends in de rest van Europa en deels is de rest van Europa beïnvloed door de Zweedse, of eigenlijk Scandinavische, ontwerpen. Daarbij mag je ook niet voorbij gaan aan het feit dat het de grondlegger van IKEA, Ingvar Kamprad, is geweest die de Zweden heeft geleerd dat en hoe ze hun huis moesten inrichten. Hij zou in elk geval de spullen leveren...

Nu hebben we natuurlijk al een uitgangspunt. De keukenkast die we vorig jaar kochten:

Maar welke soort keuken hoort hier nou bij. In de tijd dat deze kast werd gemaakt bestond er volgens mij nog geen aanrechtblok met een blad met spoelbak. Tenminste niet in de vorm zoals wij die kennen. Rond 1900 zag een 'spoelunit' er ongeveer zo uit en was er van een kraan nog geen spoor.

Het beste is waarschijnlijk om uit te gaan van de vormgeving van de ronde hoekkast en het hele keukenblok volgens diezelfde constructie op te bouwen. En dan achter de deuren toch maar kasten van ikea monteren zodat de laden soepel lopen... Zelf maken kan ik ook. Wellicht een stuk mooier!

Voor wie meer keuken wil zien kan hier kijken.

Twee jaar in Zweden!

Zaterdag 8 december 2012. Tegen 14.00 uur  worden wij wakker in de witte wereld van Backabro, Dalarna, Zweden. Een beetje gedesoriënteerd na de lange reis maar het uitzicht maakt alles goed. Sneeuw over een bergachtig terrein, de zon schijnt en waar we lange tijd enkel de foto’s van hadden is nu werkelijkheid. We lopen wat rond en pakken de aanhangwagen uit. Het bed van farmor moet in elkaar gezet worden en de zaken voor de eerste dagen over de huizen verspreidt.  Karin (vorige eigenaar van het huis) komt even poolshoogte nemen. Een prettig weerzien. We kunnen het (al lang) prima met elkaar vinden. ’s Avonds valt de stroom uit door een elektrisch kacheltje die de reis blijkbaar niet heeft overleefd. Beide huizen zitten voor 50% zonder stroom. De stoppenkasten zijn snel  gevonden maar die zien er prima uit… wat nu… Karin gebeld. Er zit achter lillstugan nog een stoppenkast… achter? Waar dan. Na nog een keer bellen blijkt de kast buiten te zitten! Zonder slot… De zekering is gauw vervangen en alles doet het weer. Vreemd hoor, zo’n kast buiten. Kan een onverlaat zomaar je stroom afsluiten!

Dit bericht, en de daaropvolgende, zijn te vinden op dit blog onder 2012.

We wonen nu twee jaar in Zweden en het mag gezegd worden: We zijn volledig geintegreerd, zonder één moment van spijt of heimwee. Ik ken de voorbeelden dat dit wel eens heel anders kan zijn. Er is niemand meer die vraagt waar wij vandaan komen en complimenten dat we, ja zelfs ik, zo goed Zweeds spreken krijgen we alleen maar als we ons verontschuldigen voor ons steenkolenzweeds...

Lekker in het zonnetje!

Vandaag schijnt de zon weer eens de hele dag, dat is een luxe na de afgelopen maand van voornamelijk grijs weer. De honden hebben kennis gemaakt met sneeuw en, zoals te verwachten, vinden ze het prima speelmateriaal! Het wordt nu een stuk spannender want onder het gras met sneeuw maken de woelmuizen hun gangen. En dat geritsel is onweerstaanbaar!

Wij vinden de sneeuw op de weg iets minder omdat het nu redelijk glad is en wij onze techniek 'hoe blijven we de trekhond de baas' moeten aanpassen.

Gisteren begon het flink te sneeuwen en de kinderen hebben er direct een groot feest van gemaakt... Grote sneeuwballen rollen, daar moet natuurlijk een sneeuwp..... nee, een sneeuwpaard van gemaakt worden. We zullen zien.

En dat het donker is maakt trouwens niks uit. Sowieso doet het er vrij weinig toe wat het weer te bieden heeft, gespeeld zal er worden.

Taal(problemen)

Langzamerhand krijg ik een beetje last van de beperkingen op taalgebied. Ik wist natuurlijk wel dat vloeiend Zweeds praten er niet in zou zitten maar ook het dagelijkse praatje gaat me niet makkelijk af. Ik praat gewoon te weinig...

Yvonne heeft haar werk en praat dagelijks Zweeds, de kinderen natuurlijk ook. Ik niet. En dat wreekt zich nu toch wel als we in gezelschap zijn. Ik heb zo weinig routine dat ik niet in staat ben om een gesprek te voeren. Natuurlijk weet ik de woorden wel, ik lees boeken en de krant en kan ook bijna alles wel volgen op TV en radio. Maar dat woorden als vanzelf op hun plek vallen, dat heb ik alleen bij het schrijven, niet in een gesprek. Ik merk wel dat als ik er, bij voorbeeld in een winkel, alleen voor sta, lees: als ik geen hulp kan vragen, het een stuk beter gaat. Dan moet ik wel. En word ik niet gecorrigeerd door mijn dochter...

Ik zou niet weten wat ik er aan kan doen en óf er wel iets aan te doen is. De lessen Zweeds die hier gegeven worden zijn allemaal (te) theoretisch, niet praktisch. En ik kan toch moeilijk een paar Zweden van straat plukken om mij een uur per dag op taalgebied mee te vermaken... Het voelt een beetje onbehaaglijk om links en rechts ingehaald te worden, alsof je zelf stil staat.

Het is weer eens wat anders dan grijs

På nytt en gråmulen dag

Héhé.....eindelijk!

Prachtig weer

We hebben hier al weken lang prachtig weer. Grijs in alle voorstelbare betoverende tinten. Vooral 'novembergrijs' is hier heel populair. Gelukkig laat de zon zich niet zien zodat we de hele dag, wat heet... van negen uur tot een uur of half drie... kunnen genieten van grijs, grijzer, grijst. Soms is het grijs met mist, dan kun je ook die lelijke bergen niet meer zien. Soms is er regen, nooit lang hoor, een dag of 5 achter elkaar is wel het maximum. De klei komt dan door het gras heen zodat je lekker uitglijdt en op je kont kunt vallen. Loop je de rest van je wandeling met een plakkerige broek. Jammer genoeg wordt het vrij vroeg donker zodat je niet meer kunt zien hoe grijs het is. Het wordt dan zwart want gelukkig schijnt de maan ook niet door die fijne dikke laag bewolking. En het wordt dan echt heel erg zwart want strooilicht heb je hier ook niet. Het sneeuwt nu wel een beetje, natte sneeuw. Die is gelukkig zo weer weg zodat het straks weer echt heel erg zwart donker is...

Ik ga er nog maar eens een buitenlamp bij hangen...

Zwart bouwen

Vandaag kreeg ik een bevestiging dat mijn aanmelding van een nieuwe houtkachel is ontvangen door de kommun. Met daarin ook een OBS! (Let op!) Je mag niet beginnen met de werkzaamheden voordat je een vergunning hebt. Doe je dat wel dan staan daar flinke boetes op...

Bijvoorbeeld, bouw je een nieuw huis met 1 woonlaag: boete 108.000 kronen, zeg 10.800 euro.

Een aanbouw van 50% van de bestaande bouw: 30.000 kronor, zeg 3.000 euro. Een gebouw gebruiken voor iets anders dan waar het voor bedoeld is: 58.000 kr., zeg 5.800 euro. En dan de vergunning waar het bij ons om gaat, het aanleggen van een stookinrichting: 4.500 kronen, zeg maar 450 euro. Ik houd even een wisselkoers aan van 10 kronen voor 1 euro. In werkelijkheid kun je bij de euro's nog 10% optellen!

Als je al wel bent begonnen en je krijgt alsnog toestemming wordt de boete gehalveerd.

Verder krijg je er ook flink van langs als je iets in gebruik neemt zonder dat daarvoor toestemming is verleend.

Vandaar ook mijn plannen met de containers. Dat is geen gebouw, er zit geen fundering onder en er zijn geen vaste aansluitingen op water, afvoer en elektriciteit. Daarnaast sloop ik een stuk van de bestaande schuren dus qua 'bebouwd' oppervlak blijft alles Sowieso het zelfde.

Ljusstake

Of  'Elljusstake', elektrische kandelaar. Traditioneel wordt deze in het raam gezet vanaf Advent. Niet te verwarren met zijn 4-armige collega die ook met 1e advent wordt neergezet en waarbij elke zondag een extra kaars wordt aangestoken. Inderdaad, tot de kerst.

Nu behoren wij tot de heidenen die hier en daar wat van de tradities (terug)pikken als het ons goed uitkomt (vast heel Zweeds) en vonden wij het zo donker en somber in november, de zon laat zich helemaal niet zien, dat wij hebben besloten om de verlichting in de vensterbank maar vast te installeren. We zijn de eerste in de straat, misschien zelfs in het dorp. Dus hebben alle buren gelijk iets om over te praten.... die Hollanders toch!

Geslaagd voor Tisus-test!

Mijn vrouw is geslaagd voor de tisus-test! Zie HIER waar dat over gaat...

Bouwvergunning voor een kachel?

Zoals al eerder beschreven hebben we een kakelugn gesloopt en komt er een Jøtul 100 voor in de plaats. Zo dus ongeveer, en er komt een pijp naar boven.

Nu was ik van mening dat er, omdat er al een kachel had gestaan we dit zo even konden doen. Nee dus. Eerst moet je een melding bij de gemeente maken van wat je gaat doen. Zonder hun toestemming mag je niks. Dat heb ik vandaag dus gedaan. Met moeite want mijn browser kon de PDF van de gemeente niet openen... Toch maar even explorer gestart, die pakte het gelukkig wel.

Als de gemeente akkoord gaat, na betaling van de leges natuurlijk, kun je met de ombouw beginnen. Met het certificaat van goedkeuring ga je naar de Skorstensfejartekniker die gerechtigd is om een besiktning (keuring) uit te voeren.

Vandaag is de Skorstensfejartekniker al geweest om een rookproef te doen om te kijken of de schoorsteen lek is. Gelukkig had ik hem al leeg gehaald en kon hij zo aan het werk.

 Rookbom in de schoorsteen, dop er op. En op het dak kijken of alles in orde is. Nu eerst 'even' het antwoord van de gemeente afwachten...

Glowing in the dark...

Zoals een paar blogs geleden, namelijk HIER, aangegeven wordt het al vroeg donker en moet je op tijd zijn om je klussen af te krijgen. Het was al lang donker toen rond zessen plotseling een shovel op de oprit stond. Erik dus. Die kwam de stenen grondlaag verder vlaktrekken. O? Ik dacht dat je zaterdag zou komen. Nee, want het vriest nu en als het vastgevroren zit kan ik niks meer doen. Maar kun je het nog wel zien in het donker? Ja hoor, dat gaat best. Afijn, Jip het LASERWERK laten doen. Een heel klein knipperlichtje en het gepiep zijn van de laser.

En Erik ging aan het werk:

Eerst de grote stenen verdelen en daarna steeds een laag je kleinere stenen om mee uit te vlakken.

Uiteindelijk moest hij toegeven dat het lastig werken was in het donker... En mogen wij dit weekeinde nog wat aanvullende (letterlijk) werkzaamheden verrichten!

Volgende week een trilplaat en een laser huren om voor een waterpas oppervlak te zorgen...

Bridgefitting staplingslås

Wat zegt u? Nou gewoon, dit ding heet zo. En waar is dat dan voor? Om twee dingen tegen elkaar aan te trekken, in dit geval twee containers. Op elke hoek van een container zit een blok met gaten en dit ding plaats je dus in de tegenover elkaar liggende gaten. Daarna draai je de draad (in het midden) aan en zo trek je de containers strak tegen elkaar aan. Met de moer borg je vervolgens het geheel door deze tegen de klauw vast te zetten. Het werkt net zoals 'Hamburger beslag'... De draad aan de ene kant is 'linksdraaiend' en aan de andere kant 'rechtsdraaiend', huh?...yoghurt...?

Het is 36cm lang en weegt ca. 3,5 kilo. Juist 3,5 kilopakken suiker!

Wel iets duurder, zo'n € 80,--/st.

Maar daarvoor heb je wel iets dat enorme zeedeining op een containerschip kan weerstaan!

De reden dat ik de containers met deze klemmen aan elkaar zet is van bouwkundige aard. Als ik ze aan elkaar las heb ik een blok van 5 bij 12 bij 2,9 meter en valt het onder 'bouwwerken'. Als ik ze los kan maken blijven het 'containers' en die mag je zonder bouwvergunning neerzetten. Nu maar hopen dat ze niet binnen gaan kijken...

Er in geramd

Wat is dat nou weer voor titel van een blogbericht. Klinkt niet echt leuk... Voor sommige mensen wel want ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat met Worteltrekken en de Stelling van Pythagoras maar in mijn tijd (.... jaja, kop 'm er maar in...) moest je toch wel over een bepaalde basis beschikken en daar hoorde het volgende bij:

Als Erik straks komt om de basis voor de containers vlak te trekken moet het veld wel haaks zijn. En hoe krijg je dat voor elkaar? Met paaltjes en een touw. De containers zijn 12 meter lang en samen 5 meter breed. Dus ik moet een stuk afzetten van 5x12 meter. En hoe krijg ik die haaks? Door de diagonaal uit te rekenen. Met A² + B² = C².  25+144=169 En voor ik de som (worteltrekken) wil maken valt in een fractie van een seconde het 'o ja' antwoord: 13. Toch wel makkelijk als het er in geramd is.... ooit, heel lang geleden. Overigens viel ik volledig uit waar het ging om oneindige getallen...

Betadine

Veel immigranten (emigranten...) weten binnen korte tijd precies welke producten er allemaal NIET te krijgen zijn in het nieuwe thuisland. In Zweden zijn dat bijvoorbeeld rookworst en hagelslag. En, waar je niet zo snel aan denkt: Bio-tex en Betadine. Hoe ik daar zo bij kom? Douwe heeft een ontstoken ingegroeide teennagel. En wat doe je dan in Nederland. Weken met Bio-tex en een pleister met Betadine erop. Trekzalf kan ook maar Betadine is beter.

Gelukkig hebben wij een Nederlandse huisarts op de vårdcentral en die kwam met Betadine, of we dat hadden. Ja dus! Over twee weken terugkomen. Als het meevalt hoeft er niet gesneden te worden... O ja, ipv Bio-tex gebruiken we...

Last van droge voeten... tja...

Mobiel internet, doetiehetofdoetiehetniet?

Vanaf de buitenantenne op de schoorsteen gaat er nu een kabel naar de modem. De linker ingang zou goed moeten werken maar is zo dood als een pier...

De rechter ingang doet het wel:

Dit is nog een proefopstelling, met duct tape enzo....


De reden van een buitenantenne is dat we regelmatig geen internet hebben. Dus ben ik maar eens gaan meten. We betalen de hoofdprijs voor 4G en daar hoort, volgens mij tenminste, 60-80 Mbit/s bij. Nou, dat valt hier dus tegen:

En dan is dit met een buitenantenne. De download, zeg maar wat je binnen haalt vanaf internet, is ongeveer gelijk aan het kleinste abonnement. Terwijl wij betalen voor het grootste abonnement wat ze hier kunnen bieden. Uploaden, het op internet zetten van b.v. filmpjes etc. is met buitenantenne wel veel meer dan met binnen antenne. Van 0,71 naar 16 mbit/s gemiddeld. Dat is wel prettig als je een blog hebt en websites moet opfrissen. Morgen de antenne maar eens een ander kant op richten, daar blijkt ook een zendmast te staan van 3G. Misschien is die beter voor de ontvangst!

Klusjes doen voor het donker wordt!

Zoals bekend neemt de hoeveelheid bruikbaar daglicht in rap tempo af. Het is hier steeds later licht (7.26) en steeds vroeger donker (15.55). Het is dus opschieten geblazen als je meer dingen op één dag wilt doen!

Vandaag moesten er een paar zaken gedaan worden. De buitenantenne voor het internet moest gemonteerd en de stenen die Rolf had gebracht moesten verspreidt worden. De antenne zit vast. Gisteren had ik de beugel al aan de schoorsteen gemaakt. Nog wel met de kabel door een nietgebruikte schoorsteen, het is vrijwel onmogelijk om op de zolder/vliering te komen.

En Erik is geweest met zijn shovel. Hij heeft de stenen netjes uitgereden. En hij had zelfs zijn laser bij zich! Nu moeten er nog twee vrachten stenen bij komen. En als die ook uitgereden zijn komt er nog een laag kleine stenen om een vlak oppervlak te krijgen. Daarna kunnen de containers er op en dan kan ik verder met de bouw!

Tja, de foto's zijn natuurlijk in het donker gemaakt...

Lärarlegitimation

Andere vervelende uitstapjes zijn er ook. Yvonne is afgelopen week naar Uppsala geweest om aldaar op de Universteit de Tisus-test te doen. Dat certificaat, dat je de Zweedse taal beheerst, heeft ze nodig voor haar lärarlegitimation. (Zeg maar lesbevoegdheidsverklaring) Zonder de lärarlegitimation krijgt iemand geen (vaste) baan meer in het Zweedse onderwijs. Alleen maar jaarcontracten. Nu heeft Yvonne al een vaste aanstelling voor onbepaalde tijd en dat leverde de school al de nodige hoofdbrekens op. Want dat mag helemaal niet zonder dat papiertje. Nee, maar toen nog wel.... Dus om de vraag of je met terugwerkende kracht zoiets van toepassing kunt laten zijn te omzeilen is ze zo goed dat papiertje te halen. School betaalt de reis en het hotel...

Het vervelende is dat heel veel Zweedse leraren ook niet beschikken over de juiste papieren om een lärarlegitimation te krijgen. en er dus heel veel, zelfs na 39 dienstjaren, of dat papier moeten gaan halen óf ontslagen worden. En dan natuurlijk weer op jaarcontract aangenomen worden want wie moet er anders lesgeven.

foto komt van: http://skolvarlden.se/artiklar/isabella-far-sin-lararlegitimation

Met een week of drie horen we of ze geslaagd is! Dan moet ze alle papieren weer opsturen naar Skolverket en die geven dan een legitimation af. Want aan de overige voorwaarden voldoet ze wel!

Wonderlijk is wel dat als ze dat heeft ze samen met een Finse collega de enigen zijn met zo'n legitimation op gymnasiet...

Gaan jullie wel eens ergens naar toe? (2e poging)

Het blogje van gisteren is verongelukt, waarschijnlijk heb ik een nog openstaande pagina alsnog gepubliceerd en zo dus de laatste versie overschreven. Niks aan te doen. Ik probeer het gewoon nog een keer. ("Net zo lang proberen tot het spontaan gaat" zegt mijn vrouw dan. Maar dat is meer op het instuderen van muziek van toepassing)

Nee, wij gaan nergens naar toe. Daar waar we graag zijn zijn we al en waarom zou je dan ergens anders heen gaan. We moeten natuurlijk net als iedereen regelmatig ergens heen, naar de supermarkt bijvoorbeeld. Erg vervelend. Maar over de supermarkt schrijf ik een andere keer. 

Of we moeten naar de tandarts, daar komen we vrijwel dagelijks. Voor mijn gevoel dan want onze drie kinderen hebben een beugel of zijn op weg om er 1 aangemeten te krijgen. Daarvoor moeten er dan wel 4 tanden/kiezen getrokken worden. Daar is geen plaats voor. Maar over de Zweedse tandarts schrijf ik een andere keer. 

Waar moeten we nog meer naar toe, ah, de garage. Auto's zijn net zoiets als beugels. Als het goed is merk je er verder niks van maar als ze het niet goed doen wordt je voortdurend met hun bestaan geconfronteerd. Vooral als je 2 keer terug moet omdat men het niet goed heeft gedaan. Over de Zweedse garage schrijf ik een andere keer.

Om terug te komen op de essentie van mijn betoog "Daar waar we graag zijn zijn we al en waarom zou je dan ergens anders heen gaan". Soms bekruipt mij het gevoel dat ik het allemaal wel best vind zo. Van alle plannen die we hadden is niks terecht gekomen, omdat mijn vrouw een hele goede baan heeft. Gelukkig maar want onze plannen waren direct verbonden met de economie en die ligt, zeker in NL waar een deel van de inkomsten vandaan hadden moeten komen, nog erg plat. Onze plannen voor verhuur etc. hebben we niet uitgevoerd. De belangrijkste reden hiervoor is dat we, vanwege de ingestorte huizenmarkt, geen rooie cent meer over hadden toen we hier aankwamen. Verbouwen en aanpassen kost nu eenmaal geld, een lening was al helemaal niet aan de orde en achteraf zijn we blij dat we dat plan niet hebben doorgezet. Gevolg is wel dat er zelfs nog geen bruikbare werkplaats is. Die komt er wel als de containers eindelijk op hun plek staan. Maar alles gaat op z'n Zweeds nu: lagom...

We wonen op een mooie plek, nou ja, uitzicht op het meer zou leuk zijn maar je kunt niet alles hebben. Want als we uitzicht op het meer hadden kwamen we de deur helemaal niet meer uit. We richten ons op onze directe omgeving, het bos, de 'tuin', het opknappen en onderhouden van de huizen en schuren. We genieten van de ruimte om ons heen, de natuur en de wisseling der seizoenen. De kakelugn staat te snorren en Yvonne heeft net Annabels taak gedaan:

Het uitsnijden en leegmaken van de pompoen. Want het is 'alla helgons afton', of  'halloween'. En dit weekend eten we pompoentaart (met echte vanille). Tenminste....

Dat hopen we dan maar...

Nu gaan we de honden uitlaten. Het is 16.37 en donker... Hopen dat we geen spoken tegenkomen!

Gaan jullie wel eens ergens naar toe?

Nee, wij gaan nergens naar toe. Daar waar we graag zijn zijn we al en waarom zou je dan ergens anders heen gaan. We moeten natuurlijk net als iedereen rege... 

Helaas is er iets mis gegaan en is het stukje verdwenen.

Wintertijd?

Morgen wordt het 15 graden, vandaag was het 14. Weer zonder jas en de kachel uit. Het zou nu zo'n 8 graden warmer zijn dan normaal. Maar wat is normaal tegenwoordig, de ene voorspelt een nieuwe ijstijd en de ander tropische vakanties in Hammerfest. Door de overmatige regenval zijn de weilanden hier deels ondergelopen en zijn de zwanen uit het meertje achter ons huis verdreven. Zwanen? Midden in Zweden? Eind oktober? Jazeker...

Met 4 jongen die het grijze pak nog aan hebben. Ik vraag me af of die nog op tijd wegkomen... Ach, ze komen hier ook aan in april als er nog een dikke laag ijs ligt. Als we hun moeten geloven komt de winter voorlopig nog niet!

Stenen

Gisteren heeft Rolf stenen gebracht voor de funderingslaag onder de containers.

 Omdat alles nogal afloopt hier zijn er flink wat ladingen nodig om het hele oppervlak van 60m2 enigszins vlak te krijgen. Links achter 10 cm en rechts voor bij de steekwagen 40cm. Daarnaast wil ik dat de containers waterpas staan, dat is wel zo prettig als je binnen een werkplaats wilt maken. Nu moet ik Erik (neef van Rolf) nog zover zien te krijgen dat hij morgen even de stenen op hun plek schuift. Daar hebben we dan een laser bij nodig. Volgens Rolf heeft Erik er één maar volgens Erik moet ik er één gaan huren... (Begreep van Rolf dat het nogal een warboel is bij Erik en hij dus niet weet waar zijn laser is...)

 

Zo'n laser werkt heel eenvoudig: je zet de driepoot met de laser op een plek zodat je het hele te meten oppervlak bestrijkt. Je kiest een nulpunt, in mijn geval de hoogste steen die er ligt. Dat is een gigasteen dus die blijft wel liggen. Je zet de censor op de peilstok gelijk met de straal van de laser. Met de shovel wordt een laag stenen uitgeschoven en met de peilstok kun je dan meten of je op de goede hoogte zit. Als er links achter 10cm stenen is opgebracht moet de censor op de peilstok op die plek op nul staan. En zo kun je het hele stuk precies opvullen zodat er een horizontaal oppervlak ontstaat.

Je zou ook nog rekening moeten houden met het inklinken van de laag stenen en de ondergelegen bodem. Maar Rolf heeft er met zijn vrachtwagen overheen gereden en er is nauwelijks spoor gemaakt dus dat zit wel goed.

Vedspis

Wat begon als een gezellig houtvuurtje werd plotseling een rokerige boel en konden we alle ramen en deuren open zetten... Om de een of andere reden ging de vedspis van branden op roken over. Terwijl alles toch lekker heet gestookt was. En dat is dus een probleem als het in de avond gebeurt. Eerder op de dag kun je nog een tijdje luchten en net doen alsof het zo hoort. Maar nu krijg ik alle kinderen over me heen: HET STINKT, IK KAN NIET SLAPEN ZO...

Nu brandt het vuurtje weer lustig.

Ingeburgerd raken...

Gisteren was ik met mijn moeder bij de Lidl, zoals gewoonlijk na haar gymles, en daar kwam een buurvrouw uit Backabro op mij af. Om een praatje te maken... Dit is de eerste keer dat ik dat mee maak, dat iemand spontaan op mij af komt. Ik denk dat ze nu allemaal wel weten dat wij een aardig woordje Zweeds spreken en het dus geen probleem meer is om te communiceren.

Ze was eigenlijk wel benieuwd of ik mijn familie in Nederland niet miste. Want we woonden hier nu bijna twee jaar en gingen nooit langere tijd weg (lees: naar NL). Nou nee, eigenlijk helemaal niet. Ik vind het wel prettig zo. Dat is helemaal niet Zweeds, in Zweden is 'släkt' zeer belangrijk. Nu, dat zullen wij dan moeten missen...

We kregen het ook nog even over de taal en dan vooral het dialect. Dat ik daar problemen mee heb vond ze (... maar je spreekt erg goed Zweeds hoor!) helemaal niet raar, ook zij had al problemen met de taal als ze in Älvdalen (250km verderop in de bergen) was...

Niet dat er niks gebeurt hier...

We hebben onze handen vol aan de honden. In de eerste plaats vanwege het permanente onderkomen. Dat is al 4 keer op een andere plek gedacht. Nu besloten dat deze toch op de oude plek komt. Anders zitten ze te ver bij ons vandaan en dan krijgen ze niet voldoende aandacht. En er moet ook steeds wat te zien zijn voor ze, anders worden ze ongelukkig. 

Een beetje ongelukkig zouden ze nu ook wel moeten zijn want ze zijn beide maandag 'geholpen'. Niet dat ze daar veel last van schijnen te hebben, ze maken nog net zoveel kabaal als er voor en trekken je ook gewoon de sloot in als het zo uit komt. Ze wonen tijdelijk in de paardenstal en ze zien er wel iets anders uit... Om te zorgen dat ze de wond met rust laten hebben ze beide een kraag om.

Tenminste, dat is de bedoeling...

Wat zou jij doen?

Meer een retorische vraag maar wat doe je met een vloer waar nog de sporen te zien zijn van een vorige situatie, die met de (kapotte) ronde kakelugn. De nieuwe kachel uit lillstugan komt op het stuk achter de tegels te staan, misschien net iets naar voren op de derde rij tegels. Dat ligt aan de schoorsteenpijp.

De tegels (liggen ook in de badkamer) vond ik op de zolder van de schuur, gelukkig gooien de Zweden nooit iets weg! Ze passen ook nog zonder ze op maat te snijden. Daarvoor is de ruimte met een frees op maat gemaakt...

Omdat in een Zweeds timmerhus niks recht is heb ik een boekje gebruikt voor het aftekenen van de hoeken. Dat had Erik Satie toch nooit kunnen denken, dat zijn werk, in gedrukte vorm dan wel, nog eens zo van pas zou komen. Ik zal de CD afspelen als ik de tegels ga zetten!

Maar goed. Nu blijft de vraag wat ik met de vloerdelen doe. Recht afzagen of de rondingen laten zitten en tegels passend zagen... Eerst maar eens een betonvloertje stampen.

Vreemde herfstkleuren...

Vreemde herfstkleuren? Zo geel en zo plaatselijk? Eerder denk je aan verf. En dat klopt. Omdat we plannen hebben voor een altan en een hondenren leek het ons goed om te weten waar de elektriciteitskabels en waterleiding liggen. En vooral, hoe diep. Dus Falu Energi och Vatten gevraagd of ze ons konden helpen. Nu, dat kon. Vooral omdat achteraf repareren natuurlijk veel meer werk is. En die markeren de leidingen met een spuitbus met verf.

Om met de diepte te beginnen, op sommige plekken ligt de kabel 27 cm onder de grasmat. Dat is dus een flinke schep. Het kan zijn dat er erg veel grote stenen in de grond zitten maar meestal schijnt het laksheid te zijn. Als het weer dicht is zie je er toch niks van...

Nu liep ons terrein vroeger schuin af en is dit na de laatste verbouwingen enigszins opgevuld zodat er een vrij horizontaal veld is ontstaan.  Dus waarschijnlijk hebben ze de kabels gewoon op de oude grasmat gelegd en daar een laag op gebracht.

Ook van enige rechtlijnigheid kun je de Zweden niet betichten, ipv een kabel in te korten leggen ze er gewoon een lus in.

Nu eerst maar eens de kabels op tekening zetten want na een keertje gras maaien is de verf natuurlijk verdwenen! O ja, de waterleiding kon hij niet vinden...