Bij ons in de tuin, euh..., het bos.

Het is weer paddenstoelentijd. Ik loop door ons bosje en zie ze overal staan. Zal ik mijn fototoestel gaan halen.... Ach, het internet staat vol met foto's van paddenstoelen. Waarom die van mij er nog bij zetten. En dan moet ik ook nog gaan kijken hoe ze heten zeker.... Ik wil helemaal niet weten hoe ze genoemd worden. Van oorsprong heeft niks in de natuur een naam. Dat vind ik een prettig uitgangspunt. Met alles wat is en groeit. Zodra je iets een naam geeft valt het te classificeren, in te delen, te ordenen. Nee hoor, helemaal geen zin in... Ik verbaas me over de vele verschijningsvormen en vooral dat ze zomaar uit de grond komen, uit een stelsel van draadjes. Al die kleuren en vormen.

Minder leuk paddenstoelennieuws is dat er veel gevallen van vergiftiging zijn. O.a. omdat men giftige paddenstoelen eet die erg lijken op de wel eetbare paddenstoelen uit het land waar men vandaan komt!

Mooi weer en wat ga je dan doen? Verder gaan met je huis schilderen...

Met mooi weer zou je iets leuks kunnen gaan doen. Zeker in Zweden waar het niet binnen de verwachtingen valt dat er nog een mooie en redelijk warme nazomer zal komen. Maar helaas, wij 'wonen' dan wel op vakantie maar we zijn het niet natuurlijk. Daarom is het zaak alle buitenklussen zo snel mogelijk af te ronden want anders kan het niet meer. Schilderen dus... tussen de buien door!

Hierboven ben ik met de eerste laag bezig. Omdat ik vrijwel alle oude verf van de gevel heb gehaald mag ik alles twee keer doen! Daar ben ik nu mee bezig...

Zo, het rood zit er op. Op de voorgevel dan, de zijgevel moet ook nog. Nu het wit nog. Het zal de laatste keer zijn dat deze panelen geschilderd worden, ze beginnen al aardig te verteren... Gelukkig geen schimmel in het hout want dan rot het snel weg en heeft schilderen ook geen nut meer. Er zijn wel middeltjes om de schimmel te doden maar je kunt niet overal bij dus garantie dat het weg is heb je niet.

Zonder veel moeite krab je zo de helft van een plank weg dus over 5 á 6 jaar zijn we aan de beurt!

Dapper!

Tegen alle temperatuurdaling in bloeien ze nog volop! Wat je tot nu toe voor gewoon nam wordt al wat meer bijzonder. Bloeiende planten. Vooral tijdens het rondje lopen met de honden kun je al goed zien waar de zon niet meer komt, daar is de herfst begonnen. Een bosrand verder, regenjas uit, daarna je trui want de zon brandt onbarmhartig en het lijkt zo weer naar de 25 graden te gaan. Maar een wolk voor de zon laat weten dat het gewoon 16 graden is...

Paddestoelen schieten, idd, als paddestoelen uit de grond. De honden laten ze wonderwel met rust, alsof ze weten dat ze er ziek van worden. Ze ruiken er wel aan maar laten ze keurig staan.

Gisteravond ben ik met Douwe indiaantje gaan spelen, pardon naar Boogschieten, zijn nieuwe hobby, geweest. In een mooie omgeving stonden verschillende doelen, of hoe heten die dingen, opgesteld. Het gaat er heel gemoedelijk aan toe met één strenge regel. Je mag je pijlen pas gaan halen als er toestemming voor is gegeven...

 Oké, met een foto!

O ja, beeldend kunstenaar...

Zo word je weer met je neus op de feiten gedrukt. Het leven is eindig. En je kunt maar beter doen wat je leuk vind want op een dag is het te laat... Een van mijn 'voorbeelden' is niet meer. Hij is slechts 73 jaar geworden. Het geeft mij weer stof tot nadenken. Wat ga ik doen...

Van de wind kun je best leven... (Wat doe jij eigenlijk voor de kost?)

Die vraag stel ik mij voornamelijk zelf. Nu Yvonne weer naar haar werk gaat en de kinderen naar school. Iedereen heeft er blijkbaar vrede mee dat ik maatschappelijk gezien weinig doe. Ik heb geen baan, wel gesolliciteerd maar niet eens uitgenodigd, het bedrijfje dat ik in Nederland had heb ik bewust niet meegenomen. En de plannen die ik had om mij een inkomen te verwerven wachten, voor zover van toepassing, nog op uitvoering. Deels is dat veroorzaakt door mijn vrouw die toevallig op het juiste moment een heel leuke en goed betalende vaste baan aan het musikkonservatoriet kreeg.

Het opvoeden van de kinderen vraagt natuurlijk ook wat tijd, naast het heen- en weer rijden naar pianoles, paardrijles, judo en als het wat wordt: boogschieten, Douwe zijn nieuwste wens. Verder heb ik Zweeds geleerd, ben naar school geweest, ook heel belangrijk. Dat ik vorig jaar op mijn elleboog ben gevallen en daardoor bijna een jaar geen spijker in een plank kon slaan heeft natuurlijk meegespeeld. Daardoor loop ik een jaar achter met het verbouwen van de containers tot werkplaats. Die werkplaats waar ik eindelijk mijn combizaagmachine kan installeren want die staat ook al sinds de verhuizing niks te doen.

Maar gedurende dat jaar heb ik ook ontdekt dat de uitdaging, het opzetten van een nieuw bedrijfje, geheel is verdwenen. Klanten die allemaal wat anders willen. Steeds weer hetzelfde verkooppraatje. Niet in de laatste plaats omdat je meer tijd kwijt bent aan alles er om heen ipv het eigenlijke werk. Misschien omdat ik geen maandelijkse hypotheek hoef op te brengen? Ons huis is betaald en we hebben geen enkele lening lopen, uitermate uniek! En de website www.terrazzo.nl staat ook al een tijdje zonder enig toezicht te draaien. De bouw in Nederland is door de crisis nog niet wat het zou moeten zijn dus hier valt niks te verdienen...

Ik heb hier wel een bedrijfje: 'Willems Snickarglädje', Willem's Houtsnijwerk. Ik sta keurig ingeschreven en heb een belastingnummer. Maar van regulier werk met een normale omzet is (nog) geen sprake. Ik schilder ons huis en bedenk mij wat een schilder zou kosten. Dat heb ik dan weer verdiend, nou ja, niet uitgegeven. Hustjänster och underhåll staat er op mijn briefpapier, nou, dat klopt dus....

Maar goed. Van de wind leven...? Ik merk dat ik door de emigratie een andere kijk op de zaken heb gekregen en dat ik nog niet weet wat ik wil gaan doen.

Huis schilderen...

Gisteren ben ik begonnen met het schilderen van het huis. Met echte Falu Rödfarg. Helaas gaat het vandaag regenen dus ik ben niet meer verder gegaan. Er was aangekondigd dat er rond 11.00 uur een flinke onweersbui zou beginnen, nu is het 14.30 en er is, behalve wat donkere bewolking (het koelt af), geen regendruppel te voelen. Jammer, want als ik vanochtend was begonnen was het nu klaar geweest. En droog. Want dat is het belangrijkste. De verf is op waterbasis en regen wordt niet op prijs gesteld!

Wat wel heel lekker is, als je er van houdt tenminste, is de geur van lijnolie die nu rond het huis hangt! Ik hoop dat de komende week wat droge dagen heeft!

Wij hoeven niet!

Maandag beginnen de scholen weer. En wij hoeven niet naar huis. Niet door Zuid-Zweden. Geen lange reis door Denemarken, geen verschrikkelijke snelwegen door Duitsland, geen laatste vervelende stukje (vanaf de grens) Nederland. Nee, na een prachtige zomer mogen wij lekker blijven waar we zijn.Op naar een mooie herfst en een winter met hopelijk veel sneeuw! Lekker de vedspis aansteken, de kakelugn volstoppen, lampjes ophangen, glögg!

Sommaren är förbi!

De zomer is voorbij. De tenten, die deze zomer goed diensten hebben gedaan, zijn ingepakt. De dagtemperatuur zakt naar onder de 20 graden en dat wil zeggen dat wij onze herfstkleding uit de kast gaan halen. Er zullen vast nog wel een paar mooie dagen komen want ik moet nog even schilderen...

Gelukkig heeft Jip het gras gisteravond nog gemaaid...