Taal(problemen)

Langzamerhand krijg ik een beetje last van de beperkingen op taalgebied. Ik wist natuurlijk wel dat vloeiend Zweeds praten er niet in zou zitten maar ook het dagelijkse praatje gaat me niet makkelijk af. Ik praat gewoon te weinig...

Yvonne heeft haar werk en praat dagelijks Zweeds, de kinderen natuurlijk ook. Ik niet. En dat wreekt zich nu toch wel als we in gezelschap zijn. Ik heb zo weinig routine dat ik niet in staat ben om een gesprek te voeren. Natuurlijk weet ik de woorden wel, ik lees boeken en de krant en kan ook bijna alles wel volgen op TV en radio. Maar dat woorden als vanzelf op hun plek vallen, dat heb ik alleen bij het schrijven, niet in een gesprek. Ik merk wel dat als ik er, bij voorbeeld in een winkel, alleen voor sta, lees: als ik geen hulp kan vragen, het een stuk beter gaat. Dan moet ik wel. En word ik niet gecorrigeerd door mijn dochter...

Ik zou niet weten wat ik er aan kan doen en óf er wel iets aan te doen is. De lessen Zweeds die hier gegeven worden zijn allemaal (te) theoretisch, niet praktisch. En ik kan toch moeilijk een paar Zweden van straat plukken om mij een uur per dag op taalgebied mee te vermaken... Het voelt een beetje onbehaaglijk om links en rechts ingehaald te worden, alsof je zelf stil staat.