Zaterdag 8 december 2012. Tegen 14.00 uur worden wij wakker in de witte wereld van Backabro, Dalarna, Zweden. Een beetje gedesoriënteerd na de lange reis maar het uitzicht maakt alles goed. Sneeuw over een bergachtig terrein, de zon schijnt en waar we lange tijd enkel de foto’s van hadden is nu werkelijkheid. We lopen wat rond en pakken de aanhangwagen uit. Het bed van farmor moet in elkaar gezet worden en de zaken voor de eerste dagen over de huizen verspreidt. Karin (vorige eigenaar van het huis) komt even poolshoogte nemen. Een prettig weerzien. We kunnen het (al lang) prima met elkaar vinden. ’s Avonds valt de stroom uit door een elektrisch kacheltje die de reis blijkbaar niet heeft overleefd. Beide huizen zitten voor 50% zonder stroom. De stoppenkasten zijn snel gevonden maar die zien er prima uit… wat nu… Karin gebeld. Er zit achter de lillstugan nog een stoppenkast… achter? Waar dan. Na nog een keer bellen blijkt de kast buiten te zitten! Zonder slot… De zekering is gauw vervangen en alles doet het weer. Vreemd hoor, zo’n kast buiten. Kan een onverlaat zomaar je stroom afsluiten!
Zondag 9 december 2012
gaat op aan het monteren van verlichting, het uitzoeken van de meegebrachte
zaken waar we het mee moeten doen tot de containers er zijn. Een beetje
rondstruinen over het terrein en in de schuren waar we allerhande dingen vinden
die daar al honderd jaar schijnen te liggen.
Maandag 10 december 2012, de eerste container wordt
gebracht. De chauffeur komt helemaal uit Stockholm (wij dachten dat de
containers in Gävle aan land zouden komen) en staat even te twijfelen of hij de
container op de aangegeven plek kan afzetten. Als ik begin over dat het bekend
is dat Zweedse chauffeurs overal kunnen komen met hun combinatie (ik zag de bui
al hangen) vraagt hij of ik zand heb. Tuurlijk zeg ik (er staat één emmer zand
in de schuur) en anders zet ik mijn Land Rover wel klem tegen een boom en lier
ik je met een klapblok (20 ton) wel terug naar de weg. Ik win en hij rijdt! Op
de aangegeven plek zet hij hem af en hij komt op eigen kracht en één emmer zand weer bij de weg.
Nog een kop koffie met pepparkåkar , jaja, wij weten hoe het hoort ;-) en we
kunnen de deuren openen.
Dinsdag 11 december 2012, de tweede en derde container
worden gebracht, de chauffeurs willen geen koffie en na een hand en “kör försiktigt”
kijken we aan tegen 3 containers met rotzooi die we de weken ervoor hebben
ingeladen… Om nou te zeggen dat onze handen jeuken…
Woensdag 12 december
2012. We gaan kijken op de school waar Douwe en Annabel naar toe zullen
gaan, Toftaskolan. In Toftbyn, een paar kilometer van ons vandaan. Het is Lucia
op school, speciale schoolvoorstelling want Lucia is op 13 december!, en wij maken gebruik van de gelegenheid om maar direct mee te doen
met wat in Zweden een onontkoombaar fenomeen is. We worden zeer vriendelijk ontvangen
(iedereen heeft natuurlijk van Karin al lang over onze komst naar Zweden
gehoord) en de voorstelling door de kinderen gaat precies zoals het hoort!
Daarna is het fika en maken we kennis met een hele stroom mensen waarvan we de
namen direct weer vergeten. De voornamen wel te verstaan want verder heet
iedereen hier Haglund… Wij wonen dan ook te midden van de Haglund-clan,
tenminste, zo omschreven wij het. Wat een beetje zure lach tot gevolg had want
‘clan’ heeft natuurlijk geen positieve associatie. Oppassen met de grapjes dan
maar… die Hollanders ook J
Afijn, Annabel wilde gelijk op school blijven, Douwe wilde
er nog een weekje over slapen… Afgesproken wordt dat ze vrijdagochtend
beginnen. Douwe zou anders alleen mee moeten naar een dependance in Sundborn en
dat vinden we, gezien de talenkennis, een beetje teveel van het goede. Er moet
ook iemand bij farmor blijven.
Donderdag 13 december 2012. Een bezoek aan Jip’s school in Svärdsjö
staat op het programma. En het openen van een bankkonto, wat met enkel een
organisationsnummer niet eenvoudig lijkt. Gelukkig heeft de bank ook een
afdeling met fictieve klanten, geld is geld nietwaar? Internetbankieren, eeuh,
nou, eh, tja, vooruit dan maar. Zo, ook weer geregeld. Toch wel makkelijk als
je lite grand Svenska kunt en de employé wil graag laten merken dat hij Engelska
kan.
Op Jip z’n school weten ze van niks. Logisch want we hebben pas drie maanden geleden alle formulieren opgestuurd, Svenska logisk… Gelukkig is daar Pelle, die Engels kan en dus zal het met Jip z’n communcatieve vaardigheden (Hij begrijpt nu waarom we zo achter z’n Duits en Engels aan zaten, hij zal het deels van z’n meertaligheid moeten hebben hier). Hij begint volgende week maandag met de lessen.
Zo hebben ze voor de kerstvakantie 4 dagen kunnen snuffelen en weten ze waar ze in het nieuwe jaar beginnen. Vi hoppas!
’s Avonds (om 4 uur dus J)
nog even telefoons ingekocht bij Telia. Nou, even. Falun is 17km rijden. We
leren al aardig om de boodschappen te combineren! Kunnen we allemaal Zweeds
bellen en gebeld worden. Een abonnement kan pas over 8 maanden dus eerst een
tijdje prepaid, who cares? Ook internet is lastig. We moeten allerhande
papieren kopiëren om te bewijzen dat we hier wonen en dat het huis ons bezit
is. Dan zal Telia de vaste internet verbinding leveren en kunnen we allemaal
weer online. Nu gaat het met een prepaid stick. Moeten we naar de ICA om op te
waarderen… Even een paar kaartjes vooruit kopen. TV hebben we ook nog niet.
Luiheid… want de digikastjes liggen al lang klaar. Voor mijn moeder hebben we
Hollandse TV, dat heb ik ook nog niet aangesloten. Naar de sneeuw kijken is
wel zo rustgevend.
Vrijdag 14 december 2012. Annabel en Douwe zijn naar hun
nieuwe school geweest. Yvonne is mee gegaan voor de communicatie. Het blijkt
dat Douwe zich best kan redden met het beetje Engels dat hij in Nederland al
heeft geleerd. Annabel kan op een paar f woorden na eigenlijk geen Engels, dat is een probleem. Ze
leren allebei snel, dat komt wel goed. En het 'middag' eten op school was een ware
belevenis. Grote rauwkostschotels, gestoomde vis en potatis. Ze zijn helemaal
om!
's middags staan er twee jongetjes voor de deur, of Douwe kommer leka... En gewapend met sleeën zijn ze de hele middag druk bezig. Hoezo taalprobleem... Met een paar woordjes Engels en handen en voeten gaat het ook. Eind van de middag zijn ze er weer, of ze binnen mogen komen. Tuurlijk, Douwe är uppe. Okej, tack!
De stroom is ook uitgevallen. Oorzaak is waarschijnlijk
een Nederlandse haspel die niet bestand is tegen -20. Zal wel gescheurd zijn en
als er dan sneeuw in komt… Gelijk maar twee Zweedse haspels gekocht! Verder
hadden we nog wat zakken met strooizout meegenomen (als je 3 containers hebt
maakt dat ook niet meer uit). Dat mengsel blijkt voor Hollandse winters te zijn…
’s Avonds keihard op m’n rug gegaan, zag even sterretjes
dubbel. Hoe kan dat nou… o, ik zie het al (snel even) Nederlandse laarzen aangedaan ipv
mijn Zweedse bergschoenen…
Zaterdag 15 december 2012. Vandaag MOET ik pellets halen.
Hoewel het nu -4 is (vriest het wel eigenlijk…) en vedspis en kakelugn het
makkelijk aan kunnen toch maar voor zeker gaan want die elektrische radiatoren
vreten stroom!
Zo te zien zijn jullie al hard aan het werk op jullie nieuwe plekje. Heel veel succes met alles en geniet van jullie nieuwe omgeving!
SvaraRaderaHej hej, välkommen hemma i Sverige!
SvaraRaderaWij wonen nu bijna 2 jaar hier (omg Bollnäs)) en ik wil nooit meer terug ;)
Klein tipje: met dit weer en zoveel sneeuw kom je niet ver met zout. Elke dag je paadjes schuiven en stampen en dan grus erop strooien (kleine scherpe steentjes). Verkrijgbaar bij tuincentra, bouwmarkten etc. Wij halen het bij Karlsson (maar die moet dan maar net bij je "in de buurt" zitten. Volgend jaar op tijd inslaan, want het kan zo maar schaars worden als het weer zo is. (en droog wegzetten zodat het niet aan elkaar vriest)Veel succes en sterkte met het uitruimen van de containers!
Probeer de pallets ergens lokaal te halen, beetje rond vragen aan de buren ofzo. Hier in Filipstad is er een boertje die in pallets en hout handeld, scheelt een hoop geld. Zoals ik al eerder aan jullie schreef, wij hebben hier onze draai gevonden. We zijn hier sinds mei. De jongens willen nooit meer terug, hier genieten we papa en mama zeggen ze dan. Veel succes met het uitpakken.
SvaraRaderaIn het voorjaar laat ik wel een paar ton grus onder de schuur dumpen, blijft het lekker droog. moet ik wel eerst de vooroorlogse sleeën en andere antikiteiten weghalen... Mijn overbuur weet waar je goedkoop spullen kunt halen, nu even bij byggmax gehaald, was volgens hem zeer redelijke prijs, en anders weet de broer van de vrouw van zijn zus het, afijn je begrijpt zonder familie redt je het hier niet! Morgen ga ik een snöslunga kopen, 100 meter schuiven is teveel van het goede!
SvaraRadera