Het opvoeden van de kinderen vraagt natuurlijk ook wat tijd, naast het heen- en weer rijden naar pianoles, paardrijles, judo en als het wat wordt: boogschieten, Douwe zijn nieuwste wens. Verder heb ik Zweeds geleerd, ben naar school geweest, ook heel belangrijk. Dat ik vorig jaar op mijn elleboog ben gevallen en daardoor bijna een jaar geen spijker in een plank kon slaan heeft natuurlijk meegespeeld. Daardoor loop ik een jaar achter met het verbouwen van de containers tot werkplaats. Die werkplaats waar ik eindelijk mijn combizaagmachine kan installeren want die staat ook al sinds de verhuizing niks te doen.
Maar gedurende dat jaar heb ik ook ontdekt dat de uitdaging, het opzetten van een nieuw bedrijfje, geheel is verdwenen. Klanten die allemaal wat anders willen. Steeds weer hetzelfde verkooppraatje. Niet in de laatste plaats omdat je meer tijd kwijt bent aan alles er om heen ipv het eigenlijke werk. Misschien omdat ik geen maandelijkse hypotheek hoef op te brengen? Ons huis is betaald en we hebben geen enkele lening lopen, uitermate uniek! En de website www.terrazzo.nl staat ook al een tijdje zonder enig toezicht te draaien. De bouw in Nederland is door de crisis nog niet wat het zou moeten zijn dus hier valt niks te verdienen...
Ik heb hier wel een bedrijfje: 'Willems Snickarglädje', Willem's Houtsnijwerk. Ik sta keurig ingeschreven en heb een belastingnummer. Maar van regulier werk met een normale omzet is (nog) geen sprake. Ik schilder ons huis en bedenk mij wat een schilder zou kosten. Dat heb ik dan weer verdiend, nou ja, niet uitgegeven. Hustjänster och underhåll staat er op mijn briefpapier, nou, dat klopt dus....
Maar goed. Van de wind leven...? Ik merk dat ik door de emigratie een andere kijk op de zaken heb gekregen en dat ik nog niet weet wat ik wil gaan doen.
Herkenbaar. En geld besparen door zo veel mogelijk dingen zelf te doen is ook een vorm van verdienen :-)
SvaraRadera