Je kunt je afvragen welke ingrediënten ertoe hebben bijgedragen dat we nu in Zweden wonen. De Husqvarna naaimachine? Mijn ouders die in een SAAB reden? Hun voorkeur voor Scandinavisch design? Drenthe? De grote steen midden in het dorp? Of was het tijdens mijn opleiding. Twee IJslandse kunstenaars, Sigurdur Gudmundsson en Magnús Pálsson, gaven colleges. Ze kwamen van IJsland maar namen de cultuur van Scandinavië mee naar Nederland. Hun verhalen over het 'hoge noorden' kan ik nu in een andere context plaatsen. IJslanders zijn schrijvers en alcoholisten. Illustratief voor dit gegeven was dat Pálsson voordat de les begon halve liters bier uit deelde. Daar moet ik nog ergens een foto van hebben.
Ik vond een zeer lezenswaardig artikel (als het je interesse heeft tenminste) over Pálssons denkwijze met betrekking tot kunst en de kunstenaar. Ook daar schemert het begrip lagom door. Meer over Pálsson staat hier. Maar of het iets met Zweden te maken heeft...
In de hal, die wij vanwege ruimtegebrek als woonkamer gebruiken, staat een kakelugn. Tenminste, tot je de deurtjes open doet.
I hallen, den vi använder som vardagsrum på grund av utrymmesbrist, finns en kakelugn. Åtminstone tills man öppnar dörrarna.
Het plan is om hout te stoken zolang wij nog geen bergvärme kunnen laten aanleggen. En dat wordt hier dus een probleem. Eens kijken of de rest van de kachel nog wel bruikbaar is en deze aanpassing eruit hakken. Gelukkig zitten de deurtjes er nog wel goed in.
Planen är att elda med ved, så länge vi inte kan permittera oss bergvärme. Och det blir ett problem här. Vi måste först kolla upp om kakelugnen kan användas. Och anpassningen kan tas bort. Lycktligtvis har dörrarna blivit kvar på rätt sätt .
(update 2013-07-02: de schuif werkt nog wel goed en de 'airco', het roostertje bovenin de kakelugn doet ook zijn werk. Ik zou er eigenlijk een warme luchtbron op moeten zetten en kijken of de kachel helemaal warm wordt. Dat zou betekenen dat de circulatie nog intact is.)
Eén container bouwen we om tot houtschuur. Die is daar bij aankomst in Zweden met de side-loader neergezet. Vanuit het oogpunt van onze snelle integratie in de Zweedse samenleving laten we hem dus gewoon staan. Of we een vergunning nodig hebben weet ik niet. Het blijft tenslotte gewoon een container.
En container bygger vi om till vedbod. Den placerades där när vi flytade hit. På riktigt svenskt sätt lämnar vi den alltså stanna där. Om vi behöver bygglov vet vi inte. Det fortsätter ju att vara en container.
Vanmiddag de achterkant eruit geslepen. Die moet er uit zodat de wind er dan doorheen kan blazen. Wordt het hout lekker droog. Hier kunnen ook de zakken met pellets voor de pelletkachel opgeslagen worden. Nu nog fraai aftimmeren in Zweedse stijl en een dakje erop. Anders roest hij door en hebben we nog geen droog hout. Het hout om de container af te timmeren komt van de oude schuur achter. Ook de deuren worden van dat hout gemaakt zodat het allemaal lekker oud is. We komen uit Nederland en weten niet beter dan dat het zo hoort.
I eftermiddags slipat ut baksidan. Den måste tas bort så att vinden kan blåsa igenom. Ved torkar bra så. Även pellets kan lagras här. Nu är det bara att snickra i svensk stil och placera ett yttertak.. Annars rostar den sönder och då har vi fortfarande ingen torr ved. Virke till att snickra av containern kommer från den gamla ladan på baksidan. Dörrarna görs av samma virke så de ser riktigt gammalmodiga ut. Vi kommer ju från Nederländerna och vi vet inget annat än det ska vara så.
In Zweden koekjes bakken. Pepparkakor. Uit een Nederlands boekje over kinderpartijtjes dat al 12 jaar in de kast staat. En al jaren vraag je je af hoe je pepparkakor moet bakken...
Baka kakor i Sverige. Pepparkakor. Ur en Nederlänskt bok om barnkalas det fanns för 12 år i bokhullan redan. Och under många år fråger man sig hur pepparkakor lagas.
Vandaag ben ik voor het eerst 's avonds gaan kajakken op Toftan. Er is dan helemaal niemand op het water. Hier en daar brand een lampje en klinken stemmen. Verder is het, op de meeuwen na, stil.
I dag åkte jag kajak för första gången i skymningen på Toftan. Där finns absolut ingen på vattnet då. Här och var har lampor tänts och låter röster. Dessutom är det tust. Bortsett från måsarna förstås.
Jammer genoeg is het avondlicht (23.30) niet goed op de foto te krijgen vanuit de kajak.
Tyvärr är kvällsljuset (23.30) inte lämpligt för att fängas av kameran från kajakken.
TIPS: Så skyddar du dig mot myggen:
- Skydda dig mot myggbetten med långärmade tröjor, långbyxor och myggmedel.
- Gör en brasa – myggor tycker inte om rök.
- I Sverige finns 48 olika kända myggarter som sticks.
- En av de vanligare är skogsmyggan som kläcks i små pölar med regnvatten och smältvatten.
- Den mer aggressiva översvämningsmyggan, även kallad attackmygga, har tidigare år orsakat stora problem i områdena kring nedre Dalälven, i Värmland, Falköping och Huddinge.
- Attackmyggen kläcks i stora mängder efter översvämningar. Vissa områden har fått tillstånd att bekämpa myggen med besprutning för att förhindra att mygglarverna kläcks. Källa: Statens veterinärmedicinska anstalt (SVA) (TT)
Tips om je tegen muggen te beschermen: - Kleed je (donkere kleuren) tegen de muggen, lange broek, lange mouwen en ZWEEDS* anti-muggenmiddel. Verkrijgbaar bij elke supermarkt of apotheek/drogist. - Maak vuur - muggen houden niet van rook. - In Zweden zijn er 48 soorten muggen die steken. - De meest voorkomende zijn de bosmuggen die zich uitbroeden in kleine waterpoelen met regenwater en smeltwater. - De agressievere overstromingsmuggen, ook wel aanvalsmuggen genoemd, hebben vroeger grote problemen veroorzaakt in de omgeving van Nederdalälven, in Värmland, Falköping en Huddinge. - Aanvalsmuggen broeden zich uit in groten getale na overstromingen. Bepaalde gebieden hebben toestemming gekregen om de muggen te bestrijden dmv besproeien om te verhinderen dat de muggenlarven uitkomen.
* Nederlandse antimugmiddelen werken niet in Zweden!
Het is niet anders, de dagen worden vanaf nu weer korter. Vanochtend kwam de zon pas op om 3.24 en is vanavond al om 22.33 ondergegaan. Het is even wennen...
Tyvärr, dager bli kortar hädanefter. Imorse solen gick upp just 3.24 och gick ner redan 22.23. Måste vänjar på det...
Små grodorna, små grodorna, är lustiga att se, Små grodorna, små grodorna, är lustiga att se. Ej öron, ej öron, ej svansar hava de, Ej öron ej öron, ej svansar hava de. Koakkakkak, koakkakkak, koakkakkakaka...
De kleine kikkers zijn grappig om te zien,
Geen oren, geen staarten hebben ze,
Koakkakkak, etc.
Gisteren was ik bij systembolaget. (staatsslijterij) Ik heb daar nog nooit zoveel mensen gezien. Dat was natuurlijk vanwege midsommar. Er was geen karretje en geen mandje over. En bij alle kassa's stonden ongewone rijen!
Igår var jag på systembolaget. Jag har aldrig sett så många människor där. Det har självklart att göra med midsommarafton. Det fanns varken kundvagnar eller korgar kvar. Och vid alla kassor fanns ovanliga köer!
Små grodorna, små grodorna, är lustiga att se, Små grodorna, små grodorna, är lustiga att se. Ej öron, ej öron, ej svansar hava de, Ej öron ej öron, ej svansar hava de. Koakkakkak, koakkakkak, koakkakkakaka...
Vandaag belde Cecilia van SFI-Komvux. Over het vervolg van mijn lessen Zweeds. Ik schreef al dat ik als test de Prov 'C' had gemaakt. Nu, de tekstverklaring en interpretatie waren prima, zowel lezen als verstaan. Het zelf geschreven deel, A4 met verhaaltje over de reis naar Zweden was 'niet zo goed', dat verbaasde mij niet natuurlijk. Maar ik mag in 'C' beginnen. Dank zij de goede basis in Nederland bij Katarina! 5 augustus is de eerste lesdag. En dan is het elke week op maandag, woensdag en donderdag van 8.15 tot 14.40. Prettig dat ik dat kan doen en de tijd voor heb. Omdat mijn vrouw een baan heeft. Na een half jaar in Zweden moet ik concluderen dat de taal niet zo goed gaat als ik wil. En daarom ontwikkelen zaken als contacten en werk traag. Ik wil meer dan mijzelf kunnen redden bij ICA en het tankstation. En dat krijg ik voor elkaar!
Idag ringde Cecilia från SFI-Komvux, om fortsättningen av mina svensklektioner. Jag skrev redan att jag gjorde Prov ‘C’ som test. Textförklaringen och textinterpretationen var jättebra, såväl att läsa som att förstå språket. Den självskrivna delen, en A4 med berättelse om resan till Sverige, var 'inte så bra'. Det förvånade mig självklart inte. Men jag kan börja i ‘C’. Detta tack vare Katarinas hjälp i Nederländerna för att få en bra grund! Lektionerna börjar 5 augusti. Sedan varje vecka på måndag, onsdag och torsdag från 8.15 till 14.40. Trevligt att jag kan göra det och även har tid, för min fru har ett jobb. Efter ett halvt år i Sverige måste jag konkludera att språket inte går så som jag vill. Därför utvecklar sig saker som kontakter och arbete långsamt. Jag vill mer än att bara klara mig på ICA eller bensinstationen. Och det kommer jag att klara av!
Idag är den första dagen av barnens sommarlov. I lördags förra veckan började de redan ha tråkigt, men det var ju helg. Helger räknas inte som lov för då har de ledigt som vanligt.
Vandaag is de eerste dag van de zomervakantie van de kinderen. Zaterdag zijn ze al begonnen met zich te vervelen maar toen was het nog gewoon weekend. Weekenden tellen niet mee met de vakantie want dan ben je toch al vrij.
Vädret är vackert och prognosen ger löfte om höga temperaturer. Även här. Om prognosen stämmer vet man aldrig för den växlar varje dag. Ser det ut att bli regnigt då kan det visa sig att solen tittar fram till slut. Och tvärtom, förstås.
Het is prachtig weer en ook hier worden hoge temperaturen voorspeld. Of ze uitkomen weet je nooit want alles wisselt hier met de dag. Ziet een week er eerst regenachtig uit, blijkt het toch zonnig te worden. En omgekeerd natuurlijk.
En het waait hier elke dag, soms flink hard, we hebben het idee dat we hier in een soort oog zitten waar verschillende drukgebieden op elkaar botsen. Voordeel van de wind is dat we hier geen muggen hebben, nadeel is dat we vaak onze stoelen moeten oppakken om aan de andere kant van het huis te gaan zitten.
Det blåser här varenda dag, ibland riktigt kraftigt. Vi har en känsla av att vi befinner oss i ett slags 'hål' där de olika hög- och lågtrycken kolliderar med varandra. Fördel med vinden är att vi inte har mygg. Nackdelen är att vi måste flytta stolarna för att kunna sitta på andra sidan huset.
Zoals ik al schreef, de volgende festiviteit waar we aan moeten geloven is midsommar. En vandaag lag de aankondiging in de bus: Traditionellt midsommarfirande i Toftbyn.
Met de uitdrukkelijke toevoeging: (Detta är ett perfekt tillfälle för nyinflyttade att lära känna byn och övriga bybor). Aan deze hint kunnen we ons niet onttrekken natuurlijk...
We zijn weer een stapje verder in onze integratie. Gisteravond was de jaarafsluiting van Toftbynskolan waar Annabel en Douwe schoolgaan. Vanochtend die van Svärdsjöskolan waar Jip zijn eerste half jaar erop heeft zitten. We kunnen stellen dat de kinderen allemaal hun plek hebben gevonden. Niets wijst erop dat ze nog maar een half jaar in Zweden wonen en ze zijn helemaal opgenomen in de groep. Niet in de laatste plaats door de begeleiding van leerkrachten en andere medewerkers op de scholen.
Annabel heeft volop met 2 vriendinnen, Julia en Ida, een act opgevoerd in het dorpshuis van Toftbyn. Net als de groep van Douwe die ook een lied ten gehore brachten, hij met twee vingers van elke hand achter de broekband... zoals het hoort bij Douwe (maar hij deed het wel!)
Jips jaarafsluiting vond plaats in Svärdsjökyrkan. Zelfs ik moet er aan geloven*. Veel bijeenkomsten vinden plaats in de kerk. Wij zaten boven bij de organist (Yvonne's katholieke achtergrond heeft zo z'n voordelen) waar plek genoeg was. Ook voor Jip geldt dat hij helemaal bij z'n groep hoort. De bijeenkomst werd opgeluisterd met verschillende optredens van meisjes met gitaar, waarbij er nog wel wat aan de, en het, stemmen gedaan mag worden, en afgesloten door de dominee die naast een praatje ook nog erg goed bleek te kunnen zingen.
Natuurlijk werd er 'Den blomstertid nu kommer' (waarvan wij de tekst nog niet uitgereikt hebben gekregen) gezongen, een klassieke psalm (klik hier om te luisteren) en een soort van nationaal volkslied in Zweden (klik hier). Bij Toftbynskolan ging zelfs iedereen staan tijdens het zingen, bij Jip's school gebeurde dit niet. Gelijk werd er nog iets anders duidelijk. Zo'n kleine school als in Toftbyn is toch echt een soort familie, met knuffel bij het afscheid. Helaas staan hier ook de kleine scholen onder druk zodat er volgend schooljaar nog maar twee leerkrachten zijn. Voor een aantal leerlingen dat vergelijkbaar is met 1 klas in Nederland. Maar ook met de 'probleemgevallen' die vrijwel de hele dag alle aandacht opeisen.
Rest nog 'Midsommar' en dan hebben we weer 'Lucia' die we al kennen van vlak na onze verhuizing.
* Er wordt overal gezegd dat wat hier allemaal in de kerk plaats vindt niet direct iets met het geloof of geloven te maken heeft maar na een half jaar in Zweden kan ik niet anders concluderen dan dat de kerk hier overal een flinke vinger in de pap heeft. Naast een noodzakelijke sociale bindende factor ook een soort dubbele moraal die wel wat weg heeft van de katholieke leer. Maar goed, valt er van een atheïst zoals ik iets anders te verwachten? En ook dat mag hier. Met de films van Bergman in gedachten...
Vanochtend naar de taaltest van SFI geweest. Ik kwam tot mijn verbazing in een examen terecht. Wat blijkbaar ook de bedoeling was want ik mocht meedoen aan de slutprov nivå 'C'. Ik ben benieuwd want er zaten wel een paar gemene dingen in. Nog geen Svenska 1 dus ;-)
is min of meer de vertaling van "Hoge bomen vangen veel wind".
Er zijn meer uitdrukkingen met bomen, bv. je kunt me de boom in "dra åt skogen", door de bomen het bos niet meer zien: "Inte se skogen för bara trän", dus: "Inte se skogen för alla träd". (tack Eva).
Gisteravond heb ik me aangemeld voor de cursus 'Zweeds voor immigranten'. Hoewel ik dagelijks de nodige hoeveelheid Zweeds tot mij neem schiet het niet echt op. Dat komt waarschijnlijk omdat ik mij vooral verdiep in zaken die ik in het dagelijks leven niet nodig heb. En te weinig gewoon Zweeds met iemand praat. Want daar loop ik natuurlijk op vast. Ik heb echt een stok achter de deur nodig om gewoon Zweeds te leren communiceren. (Javisst, lika som i nederländerna, du vet Katarina! Jag vill för mycket fortfarande!). Zojuist belden ze op om een afspraak te maken voor een test. Annabel nam de telefoon aan en die rammelt er zo van alles in het Zweeds uit.... ook al een reden om de taal wat serieuzer aan te pakken. Ik moet toch op z'n minst mijn kinderen bij kunnen houden. Ze wilden van alles weten over de lessen tot nu toe en ik kreeg een uitleg over waar ik mij moet melden. En zowaar: telefonsamtalet gick mycket bra... Dat zal gelijk de eerste test wel zijn :-). Maar goed, donderdag a.s. van 8.15 tot 12.00 uur word ik doorgezaagd en kunnen ze beoordelen in welke groep ik kan beginnen. Ik ben zeer benieuwd in wat voor gezelschap ik terecht kom... Alle verhalen over SFI gehoord hebbende... Ik kom vanwege mijn leeftijd trouwens niet meer in aanmerking voor volwassenenonderwijs, mocht ik dat al willen. (Update: leeftijdsgrens ging over studiefinanciering)
Er zijn veel verschillende bedrijven die de bossen exploiteren. Vaak in opdracht van de eigenaar die meestal zelf niet over de dure machines beschikt om bomen om te zagen.
Er gaan de nodige verhalen over de wijze waarop het beheer wordt uitgevoerd. Bijvoorbeeld, je kunt je bomen verkopen maar je weet niet wanneer ze worden omgezaagd. Dat gebeurt pas op het moment dat ze voldoende geld opbrengen. En kan het zijn dat je jaren op je geld zit te wachten...
Vanmiddag even, het is hier om de hoek tenslotte, met de hele familie naar het huis van Carl Larsson, samen met Anders Zorn Zwedens twee bekendste schilders, geweest. (Ai, wat een rare zin)
Oma en oudste kleinzoon...
We zijn al zo ver dat we een rondleiding in het Zweeds doen en zelfs de grapjes begrijpen! Er hangt een schilderij van een onbekende Hollandsche meester, of wij uit Holland kwamen? (aoh!)
Het is heel bijzonder hoe men daar leefde, allemaal kleine kamertjes, aan elkaar gebouwd in verschillende stijlen. Typisch Zweeds? Wij wonen zelf ook in een huis waar in de loop der jaren steeds een stukje werd aangebouwd. Hetzelfde gold voor het huis in Nederland. Heeft blijkbaar onze voorkeur.
Ik vermoed dat meneer Larsson een bazig mannetje was ("net als jij papa" zegt Douwe) en dat het idylische familieleven zorgvuldig geregisseerd naar buiten werd gebracht.
Gelukkig voor farmor (spiegel) en Annabel heeft hij ook meubeltjes ontworpen:
Wie is Jens Meijers? Jens speelde 17 jaar geleden, op 26 juni om precies te zijn, samen met de slagwerkgroep van het Haags Residentie Orkest op onze gedenkwaardige bruiloft! En hij is vooral een bevlogen trommelaar die binnenkort zijn baan kwijt is!
Jens Meijers is, of binnenkort was, slagwerker bij het Haags Residentie Orkest. Dat orkest dat tot voor een paar jaar op hoog niveau de sterren van de hemel speelde maar nu op kortzichtige wijze door, op korte termijn voordeeltjes uit zijnde Dorknopers, van "Hals und Beinbruch" beroofd wordt. Trouwe lezers weten dat Yvonne ontslag heeft genomen bij ditzelfde orkest en dat wij het avontuur op onze eigen wijze zijn aangegaan. Voor Jens begint ook het avontuur om zijn passie in brood om te zetten, want zo eenvoudig is het uiteindelijk. Zeker als je 3 kindermondjes te vullen hebt. Naast Jens zijn er nog een stuk of 8 collega's die weggesaneerd worden en de rest van het orkest mag voor zolang het duurt tegen gereduceerd tarief (u kent het woord wel van de toegangskaartjes) voor 75%, sommigen zelfs maar 70%, van het laatst verdiende loon blijven werken.
Maak van je feest een echt feest! Meer weten?: De Beat
Gisteren was het Nationaldag in Zweden. Volgens de kinderen, die vrij hebben, zijn de Zweden dan blij dat Zweden bestaat. Daar houden we dan maar op. De buurman laat de grote vlag wapperen maar voor de rest merk je er niks van.
De vuilnis wordt opgehaald en het werk op het land gaat ook door.
Voordat je hier als boer kunt gaan zaaien moet je heel wat werk verzetten. Elke keer als je ploegt, een paar dagen geleden gedaan, liggen er een heleboel stenen op het land, sommige met het formaat van een flinke reiskoffer!
De tractor rakelt de grond op en maakt de kluiten klein. Alles wat blijft aan stenen wordt door de shovel binnengehaald in een bak die regelmatig flink rammelt om alle zand er uit te krijgen. En dat gaat zo een hele dag door. Op een relatief klein stukje bouwland, dus erg intensief.
We hadden een aantal plannen om in Zweden een inkomen te kunnen verwerven want links- of rechtsom, we zullen toch ergens van moeten leven. O.a. het opzetten van een timmer- en onderhoudsbedrijf, verhuur van appartementen, bemiddeling bij verhuur van andermans vakantiehuisjes en daar ook het onderhoud van voor onze rekening nemen, Snickarglädje (Zweeds houtsnijwerk), Webdiensten, kayakverhuur en de kunstpraktijk. Dat laatste levert waarschijnlijk geen geld op maar staat wel bovenaan zijn lijst met to-do zaken.... Daarnaast zouden vioollessen en Hemspråklessen voor Nederlandse kinderen iets op kunnen leveren. Dit alles voor het geval de sollicitatie naar de baan bij Musikkonservatoriet Falun niets zou opleveren.
Nu mevrouw de baan heeft en we hierdoor over voldoende inkomen beschikken om van te leven ziet het pallet van noodzakelijke werkzaamheden er plotseling heel anders uit. Zoals hiervoor al beschreven zijn een aantal plannen qua rendement (t.o.v. de investeringen) nu niet meer interessant. Daarbij slaakten verschillende gezinsleden een zucht van verlichting omdat we geen 'vreemden' op het terrein zouden krijgen. Hiermee doelend op de verhuur van appartementen.
En eerlijk gezegd zat ik niet te wachten op een full-time loopbaan als dienstverlener in de afbouw en onderhoudssector. Daar werd ik in Nederland al niet zo gelukkig van en hier blijkt het er, door de economische ontwikkelingen, ook niet eenvoudiger op te worden. De Zweden krijgen het advies om hun hypotheek versneld af te lossen i.v.m. de huizenprijsbubble. Waar hebben we dat eerder gehoord? In Nederland had ik ook de overstap gemaakt naar onderhoudsbedrijf en dat is, mede door de inzakkende huizenmarkt, de veranderde hypotheekregels en de onder de kostprijs werkenden, geen succes geworden.
Nu is er ruimte om de zaken wat rustiger aan te pakken en meer toe te spitsen op wat we echt leuk vinden om te doen. Eigenlijk zoals we ons dat gedroomd hadden. Dus mevrouw doet haar baan en meneer gaat zich toeleggen op Snickarglädje, en als het voorbij komt een stukje renovatie en onderhoud, en zijn kunstpraktijk. En we zien wel wat daar uitrolt. Er blijft zo ook voldoende tijd over voor de kinderen en voor farmor (oma) die er met haar 77 jaar ook niet mobieler op wordt.
Vanochtend met de hond weer eens een andere weg ingeslagen. Ergens was een open plek in het bos. Duidelijk dat daar een schuur heeft gestaan. Die men blijkbaar ergens anders nodig had.
De dakpannen staan keurig onder een stukje plåt.
Daarnaast staat een oude maaibalk,
En iets waarvan ik niet 123 weet waarvoor het gediend heeft.
Deze 'galg' is waarschijnlijk gebruikt om geschoten wild aan op te hangen om te villen en te slachten...
... hoewel de stok doet vermoeden dat het de laatste keer gebruikt is om mee te spelen.
Onze Volvo uit 1997 krijgt wel een Zweeds kenteken maar de besiktningscontrol (APK) viel minder positief uit. Afgekeurd dus. Er moet voor een paar duizend kronen aan reparatie's gedaan worden. O.a. de wielophanging links had te veel speling. En de rechterkoplamp geeft te weinig licht... Gelukkig kan de garage waar we de reparaties laten doen ook keuren dus we hoeven niet weer terug naar Bilprovning. Nu wil het geval dat we de auto VOOR de besiktning hadden laten repareren bij diezelfde garage met de mededeling dat de auto klaar moest zijn voor een besiktning bij Bilprovning. Hadden ze niet zelf kunnen bekijken of er meer aan de hand was wat wij niet wisten? Blijkbaar wordt er hier in Zweden erg weinig aan eigen initiatief gedaan...
Ik hoorde vandaag dat ik mijn (Nederlandse) CreditCard niet meer kan gebruiken. Ik woon in Zweden en heb geen Nederlands adres meer. Ik dacht dat die maatschappijen internationaal waren maar dat is dus niet zo. Elk land heeft zijn eigen afdeling. Iets met banken en kredietregeltjes. Nu moet ik in Zweden een nieuwe aanvragen..... Vooruit dan maar weer.
"Van de rente van onze schulden" zei mijn grootmoeder vroeger altijd. Verschillende lezers zijn erg benieuwd wat er van onze plannen terecht komt en of het wat oplevert. Toen mijn vrouw haar baan kreeg op Musikkonservatoriet Falun hebben we alle plannen nog eens bekeken op noodzaak en haalbaarheid. Een aantal hebben we op een laag pitje gezet. De verbouwing van de schuur tot appartementen voor verhuur gaat niet door. De investering is te groot ten opzichte van de te verwachten opbrengst. Met name een nieuw aan te leggen 3-kamer afvoer, een nieuw dak, en aangepast sanitair blijkt een kostbare zaak. In de schuur komt nu een werkplaats/winkel voor Snickarglädje.
Gezien de recente economische ontwikkelingen in Zweden zet ik het bedrijf in de beoogde opzet (veelal werk buitenshuis) voorlopig niet door. Er gaan bouwbedrijven dicht hier en de concurrentie tussen de verschillende leveranciers van bouwmaterialen is moordend dus als je dat bij elkaar optelt dan is de uitkomst duidelijk: krimp. Ik zie wel mogelijkheden en ben daar ook al mee bezig maar die leveren pas over een jaar wat op. Daarnaast heb ik nog wat werkzaamheden in Nederland maar dat levert vanwege de crisis nu helemaal niks op.
Waar we van leven? Van eigen geld. Dat kan ook alleen maar uit omdat we b.v. geen hypotheek hebben en we onze kosten laag houden. Ook daar hebben we vanaf het begin van onze plannen rekening mee gehouden en dat kan niet jaren doorgaan natuurlijk.
Zoals al eerder geschreven zijn we heel blij dat mijn vrouw de baan heeft die ze al twee jaar graag wilde hebben. Dat geeft een goede financiële basis en een hoop rust. Tot voor kort was daarover niets zeker en ze had 4 concurrenten. We hebben wat dat betreft een flink risico genomen. Als het niet gelukt was hadden we er nu anders voor gestaan. En dan had deze blog misschien wel een iets minder roze brillen karakter gehad. Maar we hadden dan ook anders naar zaken gekeken die wellicht wel een inkomen zouden kunnen opleveren...
Voor iedereen die plannen heeft om naar Zweden te verhuizen blijft het devies: reken je niet rijk en zorg dat je meer pannetjes op het vuur hebt staan. Alleen van de rust en de ruimte kun je echt niet leven! En leer de taal. Een persoonsnummer is handig maar als je kunt communiceren heb je de grootste slag al gemaakt.
...het er met een zonnetje nog net iets vrolijker uit ziet.
Het blijft een vreemde tegenstelling, hoe armer de grond hoe rijker en meer divers de bloemen.
Er zijn hier weilanden waar niks geels of paars te zien is, o.a. gevolg van de kunstmest. Op sommige plekken staan alleen maar 'paardenbloemen' en is er bijna geen grassprietje te vinden.
Hoewel het vandaag veelal bewolkt was (jazeker, ook wij hebben wel eens pech...) blijft alles er vrolijk uit zien. De 'paardenbloemen', wilde violen, vergeetmijnietjes, boterbloemen etc. in onze weilanden en de sering voor en naast het huis. De geur is soms zo overweldigend dat je bijna het gevoel krijgt in een bus luchtverfrisser te zijn terechtgekomen.
