Waar is die mooie lucht gebleven?

 

 



Zit ik achter mijn beeldscherm, zie ik plotseling een mooie lucht langskomen. Vlug een foto maken. Bij het terugkijken is die mooie lucht helemaal niet op de foto terug te vinden. Nu weet ik ook wel dat ik dan naar buiten moet met mijn spiegelreflexcamera en dan een serie maken met verschillende onder- en over- etc etc. maar toch...

Weer slecht weer vandaag!

Personnummer!

Skatteverket beslutar folkbokföra dig i Sverige från och med den 30 januari 2013...

(Op naar försäkringskassan... is zelfde balie)

Nu moet ik (bijna) naar de kapper...

De tweede muis!

 

De worteltaart was een beetje te hard gegaan dus het deksel (zo heet dat bij ons) over het muizengat buiten gelegd om zeker te weten dat de muis er nog is...

 

Solen skiner! Sportlov! Eerste vakantiedag. We hebben weer even lekker met fika in de zon gezeten, Douwe is op de trampoline bezig, Annabel is bij farmor keekjes aan het bakken, Jip is naar vriendin van school... kortom, Allt går jättebra!

Zo, in het zonnetje!

De tuinbank uit de container gehaald en we hebben de trampoline opgebouwd. Net doen alsof het voorjaar is begonnen... Nu ik dit schrijf (18.19) is het al weer -10? Met dikke mist voelt het wel zo aan, zal een -4 zijn...

 

 

Zoals aan mijn haar te zien is hebben we nog geen persoonsnummer!

 

 

Bijna niet te zien, de trampoline staat in de hoek van de tuin, vlakbij de lantaarnpaal, dan kunnen ze ook 's avonds springen... jaja, hebben ze net (21.00) gedaan maar het was toch een beetje te koud!

 

De hond staat naar de geitjes van Lars te kijken.

 

Het muizenhuisinterieur...

 

Nu dachten wij dat het met 1 muis wel gedaan was maar de volgende heeft zich ook al gemeld! De papieren zak met het gft afval waren we vergeten weg te halen en vanacht heeft nr. 2 toegeslagen. Waren ze dus toch met z'n tweeën, is natuurlijk ook een geweldige plek, lekker warm. Dus nu alle isolatie maar weggehaald. We gaan eerst de keuken muisdicht maken.

Muis mortis.

De muis heeft zich weer gemeld in de keuken. En is verdwenen onder de kast.

 

 

Nadat ik de isolatie onder de kast had uitgetrokken verstopte de muis zich achter de koelkast en verdween daarna de hal in.

 

 

De poezen waren echter niet van plan om de muis te pakken, er werd wat omheen gelopen en dat was het wel. Na verloop van tijd, de katten hadden geen interesse in de muis, hebben we de hond er maar op los gelaten.

 

 

Binnen 5 seconden was de muis dood en opgegeten. Het lijkt wel of de hond het zelf nog niet helemaal door heeft! Wij zijn in elk geval van de vaste bewoner onder de keukenkast af. Geen aangevreten spullen meer.

 

 

De kinderen, hoe gaat het daar eigenlijk mee?

Toppen! kanon! Voor de niet-Zweed misschien niet duidelijk maar geloof me, het gaat prima. Ze hebben alle drie hun plekje op school veroverd en de Zweedse termen en scheldwoorden vliegen ons al om de oren. Douwe heeft, zoals het altijd gaat, zitten wroeten en schuimen. Maar nu hij zijn eerste toets in het Zweeds, IN HET ZWEEDS, heeft gemaakt met 9 punten (hij weet niet dat het systeem hier anders is als in Nederland, dus dat laten we maar even zo...) straalt hij als een zonnetje. Loopt te zingen en zelfs de donderdag naar Sundborn (andere school, niet zo leuk) kon zijn humeur niet stuk krijgen. Vandaag heeft hij een Dalahäst gemaakt met handenarbeid.

Annabel gaat ook als een speer. Ze heeft boekjes mee naar huis om te lezen en je hoort soms niet dat ze uit Nederland komt. Verbijsterend... Ze zit aan de keukentafel met woordenboek en mijn laptop (daar staat nordstedts op) driftig te vertalen en zelf verhaaltjes te maken. Woedend als ze er niet uitkomt dat sago een vervoeging is van saga. Ze wil te snel...

Ook Jip heeft z'n plek gevonden. De hoeveelheid Zweedse vrienden op facebook neemt flink toe en, hoewel hij zich nog steeds redt in het Engels, de Zweedse lessen van Terese (1 op1!) zullen binnenkort ook wel wat op gaan leveren. Hij is 16 en dan gaat het alemaal niet zo makkelijk als bij Annabel van 8. Morgen gaat hij wakspringen! Cursus 'door het ijs zakken' zeg maar. Wel van belang als je zoals hij graag schaatst. Met kleren aan en de nodige hulpmiddelen, o.a. icepics, moet hij onder leiding in een wak springen. Hij zit wel aan een lifeline vast zodat, mocht het nodig zijn, hij eruit gehaald kan worden. Direct als hij eruit geklommen is moet hij douchen en de bastu in om weer op temperatuur te komen. Ben benieuwd! Er staat -22 als verwachting voor morgenochtend.... Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.....

Voor alle drie geldt dat de problemen en ongemakken eigenlijk allemaal taalgerelateerd zijn en dat is een kwestie van uitzitten en wachten tot ze een redelijke woordenschat hebben, zo tegen de zomervakantie schat ik.

Verduisteren...

We hebben nog niet eens gewone gordijnen opgehangen maar nemen vast de nodige voorzorgsmaatregelen. Want als het straks voorjaar is heb je hier in Zweden geen tijd meer te verliezen met zaken die je in de winter had moeten doen!

 

 

Het ziet er uit als een gewoon rolgordijn. Het is een verduisteringsgordijn. Als het goed is krijgen we straks geen last van de zon... die hier midden in de zomer om 4 uur 's morgens naar binnen staat te branden.

Vanochtend -21

Vanochtend om 7.00 uur was het -21, nu, 10.15 is het -14. Er komt een beetje dooi maar volgende week staat alles al weer flink onder nul, zowel overdag als 's nachts. Maar het kan ook zo weer heel anders worden. De stappen hier zijn soms enorm.

Trapje maken.

Nu vårvinter eraan komt ('s nachts -10 en overdag +5 met felle zon: spekglad overal) ben ik toch maar begonnen met een trap uit te hakken in het talud van ons grasveld. Om de een of andere reden heeft de vorige bewoner het grasveld zo aangelegd dat er bij dooi een geweldige laag natte zooi ontstaat die langs het talud loopt en op de oprit blijft liggen: 5cm dikke ijsbaan. Gevolg is dat we de helling niet meer op kunnen zonder op ons gezicht te gaan. Op een smal strookje naast het huis na dan, maar daar krijg je Faluröde verf in je jas, ook niet leuk. Ik ben nu dus bezig om met een sloophamer traptreden uit te hakken in de diepbevroren grond... Volgens mijn vrouw is het voorlopig een afdoende middel om bij de voordeur te kunnen komen. Morgen nog een stukje, en een foto!

Morgen naar Skatteverket!

Ik heb zo'n beetje alle papieren en beschrijvingen bij elkaar en ga morgen naar Skatteverket. Met een hele stapel papieren die ze al lang hebben en/of waar ze niet om gevraagd hebben maar die misschien wel nodig blijken te zijn. We leren snel! En dan is er nog maar één reactie mogelijk: een persoonsnummer. kijken hoe lang dat gaat duren...

Ben ook erg benieuwd hoe dat straks gaat bij Swedbank en Telia. Die hebben zelf een nummer bedacht. Zal wel vervangen worden en dan is het net alsof er nooit creatief geleverd is...

O ja, volgens mij gaat vårvinter beginnen, gevaarlijke wegen dus!

Het blijft grappig...

We staan even naar buiten te kijken. Van welk dier zouden die prenten zijn vragen we ons af. Vogeltjes. Ja, natuurlijk. Maar het zijn relatief flinke afdrukken. De kat van de buren? Ja, onze katten willen niet naar buiten. Maar die hele grote gaten dan? Geen idee want ze staan alleen bij de oude kerstboom. En het brood natuurlijk...

 

 

 

 

 

 

Brrrraaaauuuuuiiiioooouuuwwwwww....

De temperatuur ligt rond 0 en soms iets er boven. En dat merk je gelijk aan de bewegingen rond ons huis. Kettingzagen, kettingzagen? Nee off-road crossmotor met een aangepaste uitlaat. En een kettingzaag, oké. Dat beeld zien we al wat langer want in februari begint het zaagseizoen weer. In rap tempo zien we honderden bomen door de muil van de rooimachine gaan. Vrachtwagens rijden af en aan om de stammen op te halen. Wat rest is een desolaat landschap. Zal binnenkort wel weer groen zijn. Bomen pas weer over een jaar of 10...

Maar waar blijven al die bomen...

Lars gaat zijn geitenhok schoonmaken en start de Volvo tractor die de hele winter al buiten staat. Het mengsel van stro, drollen en pis wordt vakkundig in een uithoek van het terrein geleegd, daar ligt al het een en ander. Vreemd is wel dat er vlak naast zijn boten liggen en dat wij daar ook onze kayaks te water gaan laten. Dan zou je toch denken.... nee niet denken dan maar. Toch eens gaan kijken of we daar een steiger kunnen maken! Voor de kayaks dan want zwemmen is in ons meer geen pretje...

Bjõrs Kõrka



In Backabro in Toftbyn bevindt zich een magische steen in het bos, 7 meter lang en 3,5 meter breed en hoog. Het is een zwerfkei die lijkt op een paard met een doorgezakte rug. Bij de grond is er een spleet/tunneltje in de steen.
Waarvoor werd deze steen gebruikt? Britta Andersson, geboren midden 19e eeuw, heeft lang geleden verteld dat zij in haar jeugd zag dat de bruidsstoet door de tunnel kroop om zich tegen ziekte en ander kwaad te verzekeren.

        Op Valborgsmässoafton (Walpurgisnacht)  (30 april) staken de bewoners van Toftbyn een vuur aan op de steen. Terwijl het vuur brandde, blies een vrouw op een hoorn. Op die manier werd het kwaad verjaagd uit het dorp. Beide deze gebruiken stopten aan het einde van de 60-er jaren van de 19e eeuw. Hier heeft B.O. Lodewiges van Mynden Bjõrs Kõrka geschreven, dat uit de vergetelheid gehaald moet worden en wettig beschermd.

 

 

        Een oude traditionele vertelling:

In Tolvmans-gården hier in Backabro was een trouwerij. Als onderdeel van de ceremonie moest het hele gezelschap door de spleet, die gevormd was bij Bjõrs kõrka doordat een groot rotsblok rust op een aantal kleinere stenen, kruipen. Wellicht was het een gebruik, gebaseerd op een oude overlevering dat dit geluk aan het bruidspaar zou schenken of iets dergelijks. (Vergelijk het gebruik om zieke kinderen onder een boomwortel door te trekken, zodat ze weer gezond zouden worden!)

Aan dit ritueel nam eens een bruiloftsgast deel die nogal zwaarlijvig was en bleef steken in het smalste stuk. Dit veroorzaakte grote problemen en wellicht ook hilariteit. Hierna is het verboden door de 'länsman' die hier wellicht ook bij aanwezig was en deelgenoot van de trouwerij bij de tolvman.

Deze gegevens zijn van Jons Sven Andersson in Storsveden, opgenomen op een bandopname door de Hembygdscirkel in Toftbyn in 1961.

(Tack för översättningen från svenskan Eva!)

På svenska.

Spannend!!!

Wordt het toch weer spannend. Ik moet een soort bedrijfsplan indienen bij Skatteverket, uppehållsrätt hebben we al maar dat weten ze daar natuurlijk weer niet, en dan krijgen we ons persoonsnummer. Als ze mijn plannen haalbaar vinden tenminste. Hoezo, ik ben al begonnen... Mijn vrouw mag, samen met 4 andere kandidaten, over 6 weken op sollicitatiegesprek, proefspelen, proeflesgeven en interview op het Musikkonservatoriet in Falun waar ze naar een baan heeft gesolliciteerd (en in september 2011 al een dagje heeft meegedraaid). Dat zou dan vanaf augustus een volle baan kunnen gaan betekenen! Krijgen we het druk...

Licht

 

Door de weerkaatsing van de sneeuw heb je hier overal een omgekeerd soort licht. Waar ik in Nederland vaak met vellen wit papier of een laken een effect moest zien te bewerkstelligen krijg je dat hier kado. Het is bijna onnatuurlijk, zo verlicht als de details die je normaal in het donkere verwacht te zien zijn.

 

Op tv gebruiken ze ook erg veel fel licht, veel feller dat in Nederland. Hierdoor is alles ook veel scherper en genadelozer...

 

Let trouwens op de 'deur', die zit zo laag dat een eland ook hier weer niet naar binnen kan...

 

Weer een ander bordje!

 

Ik heb op internet gezocht naar de herkomst van dit bordje. Ik ben er nu een paar tegengekomen maar op het www vind ik ze niet terug. Zal ongetwijfeld een soort natuurmonumenten zijn.

 

 

Het stikt hier van de bordjes!

Welke kant ik ook op loop, ik kom overal bordjes tegen...

 

 

Duidelijk is er een boek geschreven, zouden ze elke pagina op een bordje hebben geplakt?



Var är dörren?

De hond ruikt dat er iets in de schuur zit maar waar is die deur nou toch?

(Dit soort schuurtjes staan overal op de weiden, deden ze vroeger het hooi in. Geen deur want dan zou er van alles naar binnen kunnen lopen en ben je snel alle hooi kwijt! Overigens zijn vrijwel alle schuurtjes ingezakt, hooi wordt nu opgeslagen in de vorm van marshmallows...)

Dagelijkse wandeling...

 

Vandaag zo'n 1,5 uur door de sneeuw geploegd. Soms ligt er 50cm. Voor de hond is het eigenlijk te veel, zijn oude botten en spieren zijn hier niet meer op berekent. We hebben rondgelopen in een gebied dat tot ca. 1940-50 in gebruik was voor melkveehouderij en op het laatst als weide voor jongvee. We kwamen terecht op een 'open' plek waar enkele stugor stonden en een oude schuur...

 

 

Geen stroom, geen water... maar het moet hier in de zomer wel heel erg goed toeven zijn!

Älgen!

Rond 18.00 uur stond hij daar. De eerste eland die ik sinds onze emigratie zie. Op twee meter naast de weg. Twee gloeiende kolen. Ik reed 80 en de afstand was ca. 50 meter. Op 25 meter sprong de eland het bos in. Hij had ook de weg op kunnen springen en dan had ik nu geen stukje geschreven maar was ik in het beste geval bezig de brokstukken op te ruimen. Geschrokken ben ik niet, de weg was droog, ik rijd altijd met extraljus en ben voortdurend alert op alles wat rondspringt. Gisteren 4 reeën voor de auto, je leert erop te letten.

Vi har telefon!!!

Héhé, na 6 weken eindelijk vaste telefoon. Op naam van het bedrijf dan wel, maar toch. Ingrediënten om dit voor elkaar te krijgen zijn: Een nummer (Organisationsnummer), volhouden en, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen: zorg dat je een beetje Zweeds spreekt en pak de telefoon. Met Engels kom je een heel eind maar op een gegeven moment ben ik (tot mijn eigen verbazing overigens) maar op Zweeds overgestapt want anders werd het helemaal niks. Yvonne heeft volgehouden en zit nu met een teliafoonoor... Bellen is het enige wat helpt.

 

Dan komen ze: 

  

 

Nu nog internet... Telia kan maar 4mb leveren... PARDON?

Hebben we daar al die moeite voor gedaan...

Op naar Bredband Bolaget!

Vi har uppehållsrätt!

Binnen een week, valt het ook eens mee :-) Nu nog een nummertje...

Iedereen aan de griep in Dalarna!

Douwe is gisteravond ziek geworden en vanochtend belde juf Mia of ik Annabel op wilde halen van school. Ziek, griep. De buren waren al aan de beurt en wij dachten de dans te ontspringen. Mooi niet dus. De halve provincie schijnt ziek te zijn. Opvallend is wel dat hier ook foto's van mensen in bed worden getoond, terwijl je helemaal niet in bed hoeft te gaan liggen, toch?

Trouwens weer tegen de Zweedse burocratie aangelopen: wil je je kind ziek melden kan dat niet... geen personnummer. Kind bestaat dus niet... Gelukkig hebben ze op school ook telefoon!

Zo te zien worden de foto's door de farma-industrie aangeleverd!
Griep is big business...

Wat ik wel zal missen...

...is de eerste camping in Zweden.


Op vakantie naar Zweden is echt wel afgelopen. In Zweden kan nog wel.Hoewel, we wonen nu op de plek waar we anders met vakantie naar toe gegaan zouden zijn.  Scheelt toch gauw zo'n 3000km. Wat ik zal missen is de reis naar Zweden, dat rotstuk door Duitsland, Denemarken en Zuid-Zweden en daarna de beloning....

Tolvmansgården (2)

En tolvman var en nämndeman vid häradsrätten. Tolvmännen utsågs bland socknens allmoge, och ända fram till 1871 stadgades att tolvmännen skulle vara bönder. Den främste bland de tolv, som haft sitt uppdrag under längst tid, benämndes "äldste". Tolvmännen valdes på sockenstämman i respektive socken, varje socken hade ofta ett bestämt antal av posterna på sin lott. Nämndemännen satt vanligen på livstid, på 1800-talet bestämdes mandatperioden till sex år, med möjlighet att avgå efter två. Äldsten var fram till 1866, då ståndsriksdagen avskaffades, i allmänhet den som valdes till riksdagsman, om en sådan skickades från häradet. (Wikipedia)

Een Tolvman was een boer en lid van de, uit twaalf leden bestaande?, districtsrechtbank. Ze waren afkomstig uit een plattelandsgemeente/parochie en werden door de plaatselijk bevolking gekozen. De voorzitter van deze twaalf was degene die het langste zitting had en heette 'oudste'. De leden zaten gewoonlijk 'voor het leven' in deze functie. In de 19e eeuw werd de periode teruggebracht tot 6 jaar met de mogelijkheid af te treden na 2 jaar. De 'oudste' was afgevaardigde naar Ståndriksdagen, de voorloper van de huidige Riksdagen, het Zweedse parlement. Net zoals in vele ander landen was er een parlement dat bestond uit vertegenwoordigers uit verschillende standen (Stånd), adel, kerk, burgers en boeren. In 1866 werd Ståndriksdagen afgeschaft en vervangen door Riksdagen met een vertegenwoordiging waarin ook andere beroepen uit de bevolking een afgevaardigde hadden. 

Sexman var en sex förtroendemän i en socken, som hade att se till att fattade på sockenstämman verkställdes, ansvara för underhåll av kyrkobyggnader och prästgård, samt främst att hjälpa kyrkoherden att övervaka kyrkotukten i socknen. Genom 1862 års kommunalreform avskaffades systemet med sexman.

Naast Tolvman waren er ook Sexman. Deze hadden tot taak toezicht te houden op en mee te werken aan het onderhoud van de kerken, bezittingen van de kerk en op de geloofsdiscpline.

Tolvmansgården is dus de boerderij van een Tolvman.

De telefoonaansluiting is in werking alleen ....

.... doet hij het nog niet. Zou ons toestel niet Zweeds genoeg zijn? De telefoon van de buren even aangesloten, ook niks. Dan zal er wel een technisch probleem zijn buiten ons huis want tot voor kort was hier gewoon telefoon en internet aanwezig. Er wordt naar gekeken, afwachten maar weer...

Tolvmansgården.

Zoals beloofd een paar foto's van de plek waar ik vorige week met de hond liep. Helaas maakt mijn telefoon niet zulke scherpe foto's. Nog een keer terug (geen straf...) met mijn gewone camera.
Op zich is het niet bijzonder, ze moeten zelfs de farmor van Hans Norsbo erbij halen om het interessant te maken. Op zich een zeer verdienstelijk graficus.

Wat op mij wel indruk maakt is dat je daar rond loopt in een bos dat daar sinds de sloop is gegroeid.
De natuur neemt alles weer over, aangeplant of niet!

 

 

 

Het lijkt net alsof het oorlogsgraven zijn van omgekomen vliegers, de kinderen roepen ook steeds dat er iemand begraven ligt...

Telefoon?

Jullie zijn mijn getuige. Klik op het plaatje! Morgen hebben we telefoon!

Maar mijn organisationsnummer van Skatteverket is toch 580575-****? Nee hoor,

volgens Telia is het 102033-0088. Op mijn vraag hoe ze aan dat nummer kwamen zei hij dat ze die van mijn vrouw hadden gekregen... die weet nergens van natuurlijk! Bolagsverket kon mij als 'Willems Snickarglädje' niet inschrijven omdat ik nog geen personnummer heb. Zou ik dan al ergens als inlandet bedrijf geregistreerd staan? Ik ga eens op onderzoek uit. (Overigens zou de laatste mevrouw die ik aan de lijn had het ook grondig uitzoeken, dat wordt dus geen telefoon morgen...)

Tillhör Skatteverket (2)

Wat doe je als 11-jarige als je een uur moet wachten bij Skatteverket?

 

 

Dan ga je kijken uit hoeveel onderdelen zo'n ding bestaat!

Door het ijs gezakt...

Vanmiddag ben ik op het watertje voor ons huis uit didactische overwegingen door het ijs gezakt. Dwz. dat ik het expres deed. In het water, en dus onder en in het ijs, staan veel van die lange gras(riet?)pollen en daar is het ijs niet betrouwbaar.  Terwijl de kinderen op de wal een tent (ja, een echte suvivaltent, papa) aan het bouwen waren deed ik een poging om door het ijs te zakken. En dat lukte. Ik kreeg net geen water in mijn laarzen, hoewel het daar toch een meter diep is. Kun je nagaan hoe snel ik er weer uit was... Het commentaar van de wal: "ja papa, bij die rietpollen moet je ook niet gaan staan, dan zak je er door...."

Hoe de eland er in slaagt precies op de juiste plek te staan en er niet door te zakken is me een raadsel.

Voorlezen (2)

We zijn begonnen met het voorlezen van Zweedse kinderboeken maar hebben dat teruggedraaid. We merken dat Annabel zo snel Zweeds leert dat het Nederlands in rap tempo gaat wemelen van de fouten, en van Zweedsachtige vervoegingen! Dat wordt dus weer Annie (M.G.) Smidt en Meneer Boe!

Een jaar geleden...

 

Deze foto is van een jaar geleden. Wat zag onze wereld er toen anders uit! We hadden nog geen zicht op een koper voor onze huizen en dit stukje (even naar beneden scrollen) ging over Toftaskolan. Waar onze kinderen nu op zitten!

Heel geleidelijk....

 

worden de Hollandse producten vervangen door de Zweedse, de etiketten dan want waar de inhoud vandaan komt.... we gaan in elk geval wel van Albert Heijn naar Eldorado!

(ja, ik weet dat het verschillende producten zijn)

Even met de hond lopen...

 

Dit is toch helemaal geweldig?

 

 

Waar is die muis nou weer...

 

Boef heeft ontdekt dat er onder de sneeuw allemaal muizen rondkruipen dus een rustige wandeling zit er niet meer in. Hij vangt ze trouwens nog ook!